منو
X

تصویر
افسر حاجی
روانشناس بالینی و فردی
(22)
آمار این متخصص
(22) رای
86%

دقت

85%

مفید بودن

100%

دانش و مهارت

93%

رفتار بالینی

95%

وقت شناسی

100%

هزینه اقتصادی

توضیحات پروفایل
  

افسر حاجی هستم، فارغ التحصیل روانشناسی گرایش بالینی در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۳، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “بررسی ارتباط بین ویژگی های بالینی، روانی-اجتماعی و روانشناختی با کیفیت زندگی و خودکار آمدی در بیماران مصروع” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه محقق اردبیلی

دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی

پایان نامه:

جهت دریافت درجه کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی گرایش بالینی

موضوع:

بررسی ارتباط بین ویژگی های بالینی، روانی – اجتماعی و روانشناختی با کیفیت زندگی و خودکار آمدی در بیماران مصروع

استاد راهنما:

دکتر اوشا برهمند

استاد مشاور:

دکتر اکبر عطا دخت

پژوهشگر :

افسر حاجی

تابستان ۱۳۹۳

فهرست مطالب

عنوان

چکیده

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت ضروت تحقیق

اهداف تحقیق

سوالات پژوهش

فرضیات پژوهش

متغیرهای تحقیق

تعاریف نظری و عملیاتی متغیرهای تحقیق

فصل دوم: مبانی نظری پژوهش

مقدمه

تاریخچه صرع

طبقه بندی انواع صرع

صرع عمومی

صرع بزرگ یا صرع تشنجی

صرع کوچک

صرع موضعی

صرع مداوم

ویژگی ها و نشانه های صرع

تشخیص بیماری

عوامل زمینه ساز صرع

عوامل قبل از تولد

عوامل بعد از تولد

سبب شناسی صرع

صرع اولیه

صرع ثانویه یا علامتی

شیوه صرع

درمان صرع

درمان دارویی

درمان غیر دارویی

رفتار درمانی

خانواده درمانی

گروه درمانی

جراحی

شیوع اختلالات روان پزشکی در بیماران مبتلا به صرع

کیفیت زندگی

پیشینه پژوهش کیفیت زندگی

خود کار آمدی

مفهوم خود کارآمدی

اثرات خود کارآمدی بر کارکرد های روان شناختی

سطح انگیزش

انتخاب اهداف

کسب نتایج یا پیامدهای مورد انتظار

اجرای هدف

میزان تلاش

میزان استقامت و پشتکار

استرس و فشار روانی

خود تنظیمی هیجان ها

عواطف

ابعاد خود کارآمدی

پیشینه پژوهش خود کارآمدی

ویژگی های بالینی و جمعیت شناختی

پیشینه پژوهش ویژگی های بالینی

ویژگی های روانی – اجتماعی

ننگ اجتماعی

پیشینه پژوهش ننگ اجتماعی

حمایت اجتماعی

حمایت اجتماعی و سلامت روان

پیشینه پژوهش حمایت اجتماعی

ویژگی های روان شناختی

مدیریت خود

پیشینه پژوهش مدیریت خود

بلاتکلیفی

پیشینه پژوهش بلا تکلیفی

تحریک پذیری

پیشینه پژوهش تحریک پذیری

نگرانی

پیشینه پژوهش نگرانی

فصل سوم: مواد و روش پژوهش

مقدمه

روش پژوهش

جامعه، نمونه آماری و روش نمونه گیری

ابزار های پژوهش

روش اجزا

روش تجزیه و تحلیل آماری

فصل چهارم: نتایج و یافته های پژوهش

مقدمه

یافته های جمعیت شناختی

یافته های توصیفی

یافته های مربوط به فرضیه ها

فصل پنجم: نتیجه گیری و بحث

بحث

نتیجه گیری

محدودیت ها

پیشنهادات بنیادی

پیشنهادات کاربردی

منابع

منابع فارسی

منابع انگلیسی

پیوست

پرسشنامه کمیت زندگی مصروعین

پرسشنامه خود کارآمدی مصروعی

پرسشنامه ننگ اجتماعی مصروعی

پرسشنامه حمایت اجتماعی

پرسشنامه مدیریت خود مصروعین

پرسشنامه بلاتکلیفی

پرسشنامه تحریک پذیری مصروعین

پرسشنامه نگرانی

چکیده:

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ویژگی های بالینی، روانی- اجتماعی و روان شناختی با کیفیت زندگی و خود کارآمدی در بیماران مصروع بود. طرح پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی می باشد. آزمودنیهای پژوهش، ۶۰ نفر از بیماران بستری شده در بخش نورولوژی بیمارستان علوی شهر اردبیل بود. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت هدفمند می باشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس تنگ صرع (KSSE)، مقیاس حمایت اجتماعی(SSS)، مقیاس مدیریت خود مصروعین (ESMS)، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS)، مقیاس تحریک پذیری (IRQ)، مقیاس نگرانی ایالت پنسیلوانیار PSWQ)، مقیاس کیفیت زندگی مصروعین (۳۱-QOLIE) مقیاس خود کارآمدی صرع( ESES)، می باشد. هم چنین برای سنجش ویژگی های بالینی از مصاحبه و پروندهی پزشکی بیماران استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون ماتوا، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره بود. یافته های پژوهش نشان داد که۲/ ۸۴ درصد از بیماران، سطوح بالایی از نگرانی، ۹/۵۶ درصد بلاتکلیفی، ۵ / ۴۵ درصد ننگ و ۲ / ۱۸ درصد سطوح بالایی از تحریک پذیری را گزارش کردند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین تنگ اجتماعی با کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران، رابطهی منفی معنی داری وجود دارد. حمایت اجتماعی و مدیریت زندگی با کیفیت زندگی رابطه ی مثبت معنی داری دارند و بلاتکلیفی تحریک پذیری و نگرانی هم با کیفیت زندگی رابطهی منفی معنی داری دارند. مدیریت خود نیز با خود کارآمدی همبستگی مثبت معنی داری دارد. بیماری همراه، حمایت دوستان و ننگ اجتماعی قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی را دارند و ننگ اجتماعی، مدیریت زندگی و مدیریت حمله هم قابلیت پیش بینی خود کارآمدی را دارند. یافته ها حاکی از آن است که ننگ اجتماعی عامل مهمی است که با کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مصروع مرتبط است. در ضمن می توان استنباط کرد که با آموزش مناسب برای مدیریت حملات بیماری صرع، می توان خود کارآمدی این بیماران را افزایش داد.

کلیدواژه ها: خود کارآمدی، روانی – اجتماعی، روان شناختی، صرع، کیفیت زندگی، ویژگی های بالینی

مقدمه:

صرع یکی از شایع ترین اختلالات عصب شناسی است که می تواند در هر سن، نژاد و هر طبقهی اجتماعی بروز کند. این بیماری به عنوان یکی از اختلالات شایع مغزی، نوعی آشفتگی متناوب و شدید در سیستم اعصاب است که از تخلیه غیر طبیعی سلول های مغزی ناشی می شود. تخمین زده می شود که حدود ۵۰ میلیون فرد مبتلا به صرع در جهان وجود داشته باشد. ۷۵ درصد از این افراد در جوامع جهان سوم زندگی می نمایند (آگو بار، جوری رو، مک براین و منت نگرو، ۲۰۰۷)اولین واکنش مبتلایان صرع به اولین حمله تشنجی، توس، وحشت، نگرانی، در ماندگی، نومېدی، شرمندگی، پنهان کاری، افسردگی و واکنش های بسیار دیگر روانی است. وقتی بخش بسیار کوچکی از مغز به دلایلی به بی نظمی شارژر و دشارژهای الکتریکی و یا بیوشیمیایی مبتلا شد، دیگر بخش های مغزی روان، جسم و محیط زندگی متأثر شده و این واکنش های آزاردهنده بروز می کند. در تکرار حمله ها و طول کشیدن بیماری گرچه از شدت واکنش فرد کاسته می شود، اما اثری دراز مدت همچون، افسردگی و کاهش اعتماد به نفس پایدارتر شده و واکنش فرد تندتر و عصبی تر می شود (بوالهری، ۱۳۹۱).با توجه به این مقدمه هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین ویژگی های بالینی، روانی-اجتماعی و روان شناختی با کیفیت زندگی و خودکارآمدی در بیماران مصروع می باشد.

۲ – ۱- بیان مسئله

صرع یک موقعیت مزمن با اثرات بالقوه مهم روی طیف وسیعی از جوانب گوناگون کیفیت زندگی است. کیفیت زندگی در افراد مصروع نسبت به جمعیت عمومی پایین تر بوده و در مقایسه با کیفیت زندگی بیماران مزمن دیگر، هم اندازه یا حتی بدتر گزارش شده است (نادری، ذیقیمت، عبادی، کچوئی، مهدی زاده، عاملی و نیکنام ۱۳۸۸) این بیماری در ایران نیز از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است و میزان شیوع آن ۸/۱ درصد گزارش شده است (محمدی و غنی زاده، ۲۰۰۶). علی رغم میزان شیوع بالای بیماری صرع در جهان و ایران، به نظر می رسد که مشکلات و پیامدهای اجتماعی، روحی و روانی ناشی از ابتلا به این بیماری مورد بررسی جدی قرار نگرفته است (دارابی، منتظری، ابراهیمی، وحدانی نیا و تقا، ۱۳۸۹)در میان بیماری های مزمن، صرع چالش منحصر به فردی برای فرد بیمار و خانواده او به وجود می – ورد. در مطالعات قبلی، احتمال داده شده که در مقایسه با کیفیت زندگی سایر بیماری های مزمن، صرع اثر بیشتری بر سلامت عاطفی داشته باشد (لپیک’، ۱۹۹۸)؛ بنابراین کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری صرع نسبت به جمعیت عمومی پایین تر بوده و در مقایسه با کیفیت زندگی بیماران مزمن دیگر، هم اندازه یا حتی بدتر گزارش شده است (ذیقیمت، نادری، عبادی، کچوئی، مهدی زاده، عاملی و نیکنام، ۱۳۸۸)اگر سهم نسبی همه عوامل مهم در تعیین کیفیت زندگی بیماران مصروع به خوبی شناخته شوند، متخصصین سلامتی می توانند امکانات و حمایت لازم را با بیماران و خانواده های آنها به طور مناسب هماهنگ کنند و جهت افزایش کیفیت زندگی بیماران مصروع به کار بندند؛ بنابراین بهبود کیفیت زندگی در این بیماران از طریق توجه به مشکلات و معضلات این بیماران می تواند بخش وسیعی از مشکلات آنها را رفع کند.یکی دیگر از مؤلفه های مهم در زندگی افراد مصروع، خود کارآمدی است. خود کار آمدی، یکی از مهم ترین مؤلفه های کسب موفقیت و سازش یافتگی است و در حیطه ی روانشناسی مثبت جای می گیرد (وول، ۲۰۰۴). خود کارآمدی به احساس عزت نفس و ارزش خود، احساس کفایت و کارایی در برخورد بازمدگی اطلاق می شود (بندورا، ۲۰۰۴). همچنین شامل اطمینان به توانایی خود در کنترل افکار، احساسات و فعالیت ها است؛ بنابراین روی پیامد اعمال مؤثر است (سیدآبادی، ۱۳۸۴). علی رغم توجه روزافزون علم پزشکی به جنبه های عصب شناختی این بیماران، جنبه های روان شناختی بیماری صرع اغلب نادیده گرفته شده است، بخشی که کیفیت زندگی و رضایت از زندگی این بیماران را قویا تحت تأثیر قرار می دهد. بیماران مبتلا به صرع، به دلیل داشتن ادراک از خود منفی، تمایل زیادی به نسبت دادن شکست ها به ناکارآمدی خوددارند، شکست هایی که بعضا ناشی از تبعات دارا بودن یک بیماری نورولوژیک است و این حس ناکارآمدی و درماندگی را به سایر تجارب خود نیز منتقل نموده و عملا بسیاری از فرصت های عملکرد مؤثر را از دست داده و به جای حل صحیح مسئله، به انزوا و درماندگی روی می آورند (تدمن، ترنتون و باکرت، ۱۹۹۵). با توجه به ارتباط مستقیم بین حس ناکارآمدی و افزایش درماندگی در افراد مصروع، پیش بینی می شود که کاستن از میزان احساس ناکارآمدی و افزایش خود کارآمدی در این دسته از بیماران، می تواند بخش وسیعی از مشکلاتی که ناشی از حس درماندگی است (از قبیل افسردگی و اضطراب مزمن) را کاهش دهد. با در نظر گرفتن جمعیت نسبتا زیاد بیماران مبتلا به صرع در ایران، حدود یک میلیون کودک و بزرگسال به گزارش انجمن صرع ایران و با توجه به فقر پژوهشی بارزی که در این زمینه در کشور وجود دارد، با جابه جایی تمرکز از نقش انحصاری عوامل پزشکی به سوی سایر عوامل و از جمله عوامل روان شناختی و تعاملات بین حرفه ای در این زمینه، می توان مشکلات عمده این بیماران را مورد هدف قرار داده و در زمینه ارتقای سلامت روانی این بیماران تلاش نمود (صالح زاده، کلانتری، مولوی، نجفی و نوری، ۱۳۸۹).در بسیاری از مبتلایان به صرع، ماهیت اجتماعی بیماری یک معضل محسوب می شود. مطالعه ای بیان می دارد که ۲۵ درصد از بالغین مبتلا به صرع، نوعی از یک برچسب اجتماعی را در نتیجه بیماری خود تجربه می کنند (بندسترا، کامفیلد و کامفیلد، ۲۰۰۸). برچسب ناشی از ابتلا به بیماری صرع، با پیامدهای روانی اجتماعی نامناسبی مرتبط بوده و کیفیت زندگی را در مبتلایان کاهش میدهد (ماگلود و آستین، ۲۰۰۳). در واقع این بیماران در معرض طیف وسیعی از اختلالات روانی شامل اضطراب، اختلالات شخصیتی و جنون قرار دارند (پاولی و استفان، ۲۰۰۹). صرع، یک بیماری مزمن با عوارض منغبر و ائر پیچیده بر کیفیت زندگی است. سن بالاتر، فراوانی حملات تشنج، سطح تحصیلات فرد بیمار و مراقب او به نظر می رسد به عنوان عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی تأثیرگذار باشد. اداره صرع نیاز به توجه بیشتر به مشکلات روانی- اجتماعی و ایجاد برنامه های آموزشی مناسب دارد که دانش بیشتر در زمینه این عوامل را می طلبد (تلوستا و زار و بووا”، ۲۰۰۹). داشتن زندگی با کیفیت مطلوب همواره آرزوی بشر بوده است و در طول سالیان دراز، بافتن زندگی خوب، چگونگی دستیابی به آن، افکار و تحقیقات فلاسفه و دانشمندان را به خود معطوف داشته است (هاشمی نسب، آقا یوسفی و علی پور، ۱۳۸۶). توجه به کیفیت زندگی و افزایش خود کارآمدی در کنار مسایل دارویی، در بهتر کردن کیفیت مراقبت از این بیماران اهمیت و نقش به سزایی را ایفا می کند.بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی به عنوان یک جزء ضروری و اساسی در درمان بیماران مصروع شناخته شده است (پری ویترا و فی کر، ۲۰۰۴). با توجه به این که بسیاری از تحقیقات اخیر نشان داده – اند کیفیت زندگی افراد مصروع پایین است، این مسئله به عنوان یک مشکل جدی تشخیص داده شده است. اثرات صرع روی زندگی روزانه، شامل اثرات روان شناختی (ترس ها و نگرانی ها)، اجتماعی (تنهایی، نگرش ها، طرز برخورد و رفتارها)، اقتصادی به دست آوردن شغل، درآمد پایین) و محدودیت های گوناگون (باطل شدن مجوز رانندگی، فعالیت های اوقات فراغت) هستند. اغلب مطالعات گذشته نشان داده اند که صرع موجب بدنامی است و روی کیفیت زندگی فرد و به طور اساسی بر وضعیت اجتماعی و روان شناختی نوجوانان و همچنین بزرگسالان مصروع اثر میگذارد. (دی یو، دبور، پری لیپکو و سکسنا، ۲۰۰۶)خود کارامدی یک پیش بینی کننده ی قوی رفتار است و سطوح بالایی از خود کارامدی، همبستگی مثبتی با مدیریت صرع دارد (کولن، بارباراء بریگیت، بورلی و کابل، ۱۹۹۲)، بیماران صرعی که از خود کار آمدی پایینی برخوردارند، مدیریت صرع ضعیفی نیز دارند، به همین خاطر بالا بردن سطح خود کارآمدی در بین بیماران صرعی، ضروری و یکی از اهداف بزرگ درمانی برای بالا بردن کیفیت زندگی این بیماران هستدر حقیقت، صرع شرایطی استثنایی ایجاد می کند که مانع از توانایی فرد برای وارد شدن به جامعه در چندین سطح می شود. بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی به عنوان یک جزء ضروری و اساسی در درمان بیماران مصروع شناخته شده است، زیرا شناخت از تأثیر پیچیده ای که صرع می تواند بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد، افزایش یافته است. در مدیریت جامع درمانی بیماری های مزمن، برنامه های آموزشی برای بیماران، والدین بچه های مصروع و مراقبت دهندگان بسیار مهم به شمار می آید. هدف اولیه ی مدیریت صرع، توانمند کردن بیمار برای هدایت سبک زندگی خود بدون تأثیر عوارض دارویی و روانی تشنج ها در حد ممکن است. این رویکرد سبب بهبود کیفیت زندگی بیمار، خانواده و جامعه می شود ذیقیمت و همکاران، ۱۳۸۸)به عقیده ی افراد مصروع، کیفیت زندگی در صرع با متغیرهای روانی اجتماعی، سلامنی، بهداشت، خانواده، ارتباطات فردی، رشد فردی، وضعیت اقتصادی – اجتماعی، فعالیت اجتماعی و به رسمیت شناخته شدن در اجتماع همراه است (همان منبع)یکی دیگر از ویژگی هایی که در افراد مصروع می تواند تحت تأثیر بیماری قرار گیرد خود کارآمدی هست. خود کارآمدی شامل اعتماد و اطمینان فرد از توانا بودن در انجام کارهای مراقبت از خود به

مشخصات
  • جنسیت زن
  • وابسته به کلینیک
  • تجارب / مهارت ها
  • دانشگاه دانشگاه محقق اردبیلی
  • رشته تحصیلی روانشناسی (گرایش بالینی)
  • گواهینامه ها
  • پست های مدیریتی
  • مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد
  • کلمات کلیدی افسر حاجی روانشناس، افسر حاجی مشاور، افسر حاجی روان درمانگر، افسر حاجی روانپزشک، افسر حاجی متخصص اعصاب و روان، افسر حاجی روانسنج
تخصص ها
  • روان‌شناسی بالینی
تصویر
افسر حاجی
روانشناس بالینی و فردی
(22)

E-Teb.com © Copyright 2016 روانشناس یا روانپزشک. تمامی حقوق محفوظ است.

دکتر - مشاوره خانواده - پزشک - مشاوره آنلاین - شماره دکتر