من الهام ذوالفقاری نیا هستم، فارغ التحصیل روانشناسی خانواده درمانی در مقطع کارشناسی ارشد از پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۹۴، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “بررسی رابطه طرحواره­های ناسازگار اولیه با الگوهای ارتباطی در افراد متأهل” می باشد که در ادامه بخشی از کلیات پژوهشی آن را مطالعه می کنید:

مقدمه و بیان مسئله: زندگی زناشویی یکی از جهانی­ترین نهادهای بشری است که از اتحاد دو نفر با توانی­ها و استعدادهای متفاوت، و با نیازها و علایق مختلف و به طور کلی با شخصیت­های گوناگون تشکیل شده است. یک رابطه زناشویی صمیمی مستلزم آن است که زوجین یادبگیرند با هم ارتباط برقرار کنند و در عین حال با هم متفاوت باشند. تعارض وقتی به وجود می آید که زوجین به تصمیات مشترکی که در مورد همکار می­گیرند وفادار نباشند و درجات مختلفی از استقلال و وابستگی به یکدیگر را نشان دهند. تعارض، کارکردی طبیعی در سیستم زوجین است که از وجود تفاوت­های فردی ناشی می­شود. ناسازگاری و نارضاتی زناشویی هم مفاهیمی هستند که با تعارض رابطه دارند. به عبارت دیگر با افزایش تعارض در زندگی زوجین، ناسازگاری افزایش می­یابد و مشکلات زناشویی زیادی را به همراه خواهد آورد. روان­شناسان معتقدند که عوامل درون فردی و بین فردی در بروز مشکلات زناشویی بین زنان و مردان نقش بسزایی دارند. یکی از مهم­ترین عوامل درون ردی و شخصیتی، طرحواره­ها هستند. طرحواره به باورهای عمیق ومستحکم فرد در مورد خود، دنیا، و دیگران گفته می شود که حاصل آموزه­های سال­های نخستین زندگی هسستند. یانگ (۱۹۹۰) مفهوم طرحواره­های ناسازگار اولیه را مطرح کرد. طرحواره­های ناسازگار اولیه باورهایی هستند که از ابتدای زندگی درباره خود، دیگران و محیط شکل گرفته­اند و به طور معمول از ارضا نشدن نیازهای اولیه به خصوص نیازهای عاطفی سرچشمه می­گیرند. یانگف کلاسکو و ویشار (۲۰۰۳) طرحواره­های ناسازگار اولیه را الگوهای هیجانی و شناختی خود آسیب­رسانی تعریف می­کنند که در ابتدای رشد و تحول در ذهن شکل گرفته­اند، در سر زندگی تکرار شده و بر نحوه تعبیر و تفسیر تجارب و رابطه با دیگران تأثیر می­گذارند.این طرحواره­ها همیشه خود را در جریان یک رابطه نشان می­دهند و باعث تأثیر در کنش­وری رابطه می­شوند. طرحواره­های ناسازگار اولیه به شخص کمک می­کنند تا تجارب خود را راجع به جهان پیرامون سازمان دهد واطلاعات دریافتی را پردازش کند. هنگامی که طرحواره­های ناسازگار اولیه فعال می­شوند سطوحی از هیجان منتشر می­شود، و مستقیم یا غیر مستقیم منجر به اشکال مختلفی از آشفتگی­های شناختی و کارکردی به ویژه تعارضات بین فردی در روابط می­گردد. ارتباط بین فردی یک فرآیند ایجاد درک مشترک، و شامل تبادل افکار واحساسات است که به طور مستقیم روی زندگی زوجین اثر می­گذارد (یلماز وهمکاران، ۲۰۱۱). کانال­های ارتباطی که از طریق آن­ها زوجین با یکدیگر به تعامل می­پردازند “الگوهای ارتباطی” نام دارند (ترنهلم و یانسن، ۱۹۹۶). الگوهای ارتباطی درخانواده اصلی شکل می­گیرند و به صورت تکرار شونده و مداوم روی روابط اثر می­گذارند. کریستنسن و شنگ (۱۹۹۱)، سه دسته الگوی ارتباطی را برای زوجین معرفی کرده­اند. دسته اول که الگوی سازنده متقابل نامیده می­شود، الگویی است که در آن هر یک از زوجین سعی می کنند در مورد مشکل ارتباطی خود گفت و گو کنند، احساساتشان را به هم ابراز کنن، برای حل مشکل با همدیگرمذاکره نمایند، و به این ترتیب هر دو احساس می­نمایند که یکدیگر را درک کرده­اند. الگوی دوم، الگوی ارتباطی اجتنابی است که در آن زوجین هر دو تلاش می­کنند از بحث کردن در مورد مشکل دوری کنند . و در نهایت الگوی سوم، الگوی توقع کناره­گیری است. در این الگو یکی از زوجین تلاش می­کند به وسیله انقاد کردن، غر زدن، یا پیشنهاد تغییر دادن، دیگری را وارد بحث درباره مشکل کند، در حالی که دیگری تلاش می­کند بحث را تمام کند، با تغییر دادن موضوع از آن اجتناب کند، ساکت باقی بماند، یا حتی اتاق را ترک کند (کاراولی، لوبرانو – لاوادرا، و توگلیاتی، ۲۰۰۸). بنابراین از آن­جایی که از یک طرف، زوجین از الگوهای ارتباطی متفاوتی برای ارتباط با یکدیگر استفاده می­کنند، و از طرف دیگر پایه این الگوها احتمالاً می­تواند طرحواره­های ناسازگار اولیه ای باشد که در اوایل زندگی شکل می­گیرند و در بروز تعارض بین زوجین نقش مهمی دارند لذا پژوهشگر در صدد بررسی ارتباط  بین طرحواره­های ناسازگار اولیه و الگوهای ارتباطی در افراد متأهل برآمد.