دکتر حامد کبیری هستم، فارغ التحصیل پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “جراحی پلاستیک و مسائل اجتماعی-روانی آن” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران

عنوان:

جراحی پلاستیک و مسائل اجتماعی- روانی آن

استاد راهنما: دکتر محمد عابدی پور

استاد مشاور: دکتر مجید صادقی

نگارش حامد کبیری

فهرست مطالب

فصل اول:

مقدمه

اهداف

فرضیات

فصل دوم مروری بر متون

مقوله جذابیت فیزیکی

مذهب و جراحی پلاستیک

علم روان و جراحی پلاستیک

شریات روانی حاصل از بد شکلیها

آخرین مطالعات در زمینه مسائل روانی – اجتماعی

جراحی ترمیمی

ملاحضانی در مورد سندرم داون

ابزارهای غربالگری آسیبهای روانی

ابزارهای ارزیابی افسردگی

ابزارهای ارزیابی اصطراب

ابزارهای ارزیابی اختلال استرس پس از تروما

ابزارهای ارزیابی فاکتورهای اجتماعی موثر بر بیماران

ابزار های ارزیابی میزان سلامت و کیفیت زندگی

نقش محققین علوم اجتماعی و پرستاران و دیگر کادر پزشکی در درمان جراحی ترمیمی

فصل سوم موارد و روشها

نوع مطالعه

جامعه مورد مطالعه

معیارهای انتخاب افراد مورد مطالعه

روش نمونه گیری

حجم نمونه و شیوه محاسبه آن

مکان درمان انجام مطالعه

متغیر ها و میزان سنجش آنها

روش جمع آوری داده ها

روش تجزیه و تحلیل داده ها

فصل چهارم یافته ها

فصل پنجم

بحث

نتیجه گیری کلی

پیشنهادات

چکیده

چکیده:

این مطالعه جهت بررسی مشکلات روانی – اجتماعی بیماران دارای نقایص نیازمند جراحی ترمیمی که به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه نمودند طراحی گردید. نمونه های مورد مطالعه ۱۰۰ مورد مراجعه کننده به درمانگاههای مذکور در تابستان ۱۳۷۶ بودند و جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه برگرفته از (PAIS ( Psychological Adjustment to Illness Scale آزمون افسردگی Beck ومعیارهای DSM IV برای تعیین افسردگی و اختلال بعد از استرس تروماتیک PTSD که توسط مصاحبه حضوری تکمیل می گردید انجام گردید. نتایج حاصل از تحقیق وجود مشکلات روانی – اجتماعی را در اکثریت این مراجعین نشان داده (از جمله شیوع ۹۴ درصدی مشکلات روحی روانی ایجاد شده پس از ضایعه و شیوع ۶۰٪ احساس کراهت و شرم از حضور در مجامع مختلف) و ارتباط بسیاری از فاکتورهای نشان دهنده اختلالات روانی و اجتماعی را با وجود مشکلات ظاهری و کارکردی اثبات می نماید و لزوم اولویت دادن بر شناخت و درمان این اختلالات را با به خدمت گرفت راهکارهای مختلف از جمله به خدمت گرفتن متخصصین بهداشت روانی (روانپزشکان و روانشاسان) و مددکاران اجتماعی و دیگر متخصصین علوم اجتماعی در تیمهای درمانی مربوط به این بیماران، مورد تاکید قرار می دهد.

مقدمه:

با توجه به همبستگی بسیار نزدیک جراحی های ترمیمی و زیبایی و علوم روانپزشکی و روانشناسی، لزوم شناخت مسایل روانی و اجتماعی متقاضیان جراحی های زیبایی و ترمیمی برکسی پوشیده نیست. شاید جراحی ترمیمی و بخصوص زیبایی را بتوان جزیی از درمان مسائل روانی در بسیاری از مراجعین به کلینیک های روانپزشکی که مشکلاتشان در اصل ناشی از نقایص فیزیکی مادرزادی با اکتسابی میباشد به حساب آورد. با توجه به رشد سریع میزان جراحی های پلاستیک (ترمیمی و زیبایی که براحتی با مطالعه میزان اعمال جراحی انجام شده در ایالات متحده در سالهای ۱۹۴۹ (۱۵۰۰۰ مورد)) و ۱۹۸۶ (۰۵۰، ۸۵۰ ،۱مورد) بدست می آید، (۲) لزوم در نظر گرفتن مشکلات روانی – اجتماعی بیماران قبل و بعد از اعمال جراحی اهمیت خود را نشان می دهد امروزه دخالت های جراحی جهت بهبود و بدشکلی های بیماران توسط تیمهای پزشکی متشکل از متخصصین جراحی، روانشاسان، روانپزشکان متخصصین علوم اجتماعی و پرستاران دوره دیده جهت مراقبت از این گونه بیماران صورت می گیرد. با وجود اثبات بی چون چرای اثرات منفی بدشکلی های اعضاء بر وضعیت روانی – اجتماعی بیماران، در حال حاضر در بسیاری از تیمهای درمانی این بیماران جای مخصصین بهداشت روان (روانشناسان و روانپزشکان خالی می باشد و بنابر این بررسی معمول و روانشناسانه این بیماران توسط متخصیص مجرب این رشته ها در بسیاری موارد انجام نمی شود اگر هدف نهایی درمان را بهبود وضعیت کلی و کیفیت زندگی در نظر بگیریم. بخش اعظمی از موفقیت وابسته به بهبود شرایط روانی- اجتماعی بیمار و خانوادۀ او خواهد بود. _درک این مسئله برای تیم های درمانی بسیار با اهمیت است که بهبود در شکل ظاهری (appearance) با میزان رضایت و تعادل روانی وی (Psychological adjustment) رابطه مستقیم نداشته و بنابر این در هر هنگام که تصمیم گیریهایی جهت دخالت جراحی بهبود این گونه بیماران انجام می گیرد، در نظر گرفتن رابطه بین بهبود شرایط فیزیکی و روانی آنها بسیار ضروری بنظر می رسد. (۴) : أنا | در نظر گرفتن این نکته ضرورت دارد که هر گونه عمل جراحی شرایطی که واجد فشار روحی روانی (Stress) می باشد را فراهم می نماید. گرچه اعمال جراحی چون جراحی پلاستیک با من ترمیم فتق (Herniorrhaphy) فشار (Stress) بالقوه کمتری را ایجاد می نماید که دلیل آن انتخابی (Elective) بودن و احتمال کمتر ضرر جانی آنها می باشد، توجه به این نکته که در بی انجام این اعمال جراحی احتمال ایجاد مشکلات روحی روانی (Psychological Complexes) قبل و بعد از مداخله جراحی، که صرفا در را بعله با شرایط و جو حاکم بر محیط انجام عمل جراحی می باشد وجود دارد، ضروری میباشد.امروزه به اثبات رسیده است که مطالعه برنامه ریزی شده و هدفمند بیماران دچار بدشکلهای نیازمند اعمال جراحی ترمیمی از نظر ابتلای احتمالی به مشکلاتی چون افسردگی (Depression اضطراب (anxiety)، مشکلات ناشی از نداشتن پشتیبانی اجتماعی Social) (Support و تمایل در اختیار داشتن کنترل و مسئولیت مراقبتهای درمانی خود در تمام مراحل درمان این بیماران بسیار با اهمیت می باشد. ناگفته پیداست که شروع هر گونه ناتوانی فیزیکی بر روی رفتار بیماران تأثیر بسزایی دارد. بعنوان مثال در صورتیکه شغل بیمار به گونه ای است که بعد از ابتلای وی به ناتوانی فیزیکی با ظاهری ایجاد شده دیگر قادر به ادامه آن نمی باشد احساس شناخت وی از خود ( Self – Identification ) در ضمن کار، مورد تهدید قرار میگیرد.با توجه به این نکته که بسیاری از ناتوانی های فیزیکی و یا ناهنجاریهای ظاهری نحوه زندگی فردی بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد، تطابق بیمار و تاحدی خانواده وی با وضعیت جدید لازم می باشد.مطالعات انجام شده در مورد قربانیان حوادث سوختگی نشان می دهد که اثرات روانی دراز مدت این حوادث و مشکلات ایجاد شده در آنها شیوعی بین ۳۰ تا ۵۰ درصد دارد. (۸) بیمارانی که دچار مشکلات روانی قبل از حوادث بوده اند، آمادگی بیشتری جهت ابتلا به بیماریهای روانی در پی حوادث را داشته و هیچگونه رابطه مستقیمی بین وسعت جراحات وارده و سازگاری روانی بیماران وجود ندارد. صدمات ایجاد کننده بدشکلی های ظاهری (مانند صدمات ایجاد شده در صورت با دست) سازگاری با شرایط مشکلتری ناشی از فشار (Stress) بالقوه زیادتر را طلب می کنند این شرایط ناشی از تغییراتی از جمله تغییر در (Body Image) و روابط بسیار صمیمانه با افراد (intinnate relation Shin) را شامل می شوند.(۹) و (۱۰) “اهداف مطالعه روانشاسانه بیماران جراحی ترمیمی و زیبایی اهداف مطالعه روانشاسانه این بیماران در طی مراحل درمانی آنان را می توان در موارد زیر خلاصه نمود: ۱) بررسی کمبودهای روانی انگیزشی این بیماران ۲) تسهیل در مشارکت آنان در برنامه های درمانی و توانبخشی ۳) شناخت و درمان آندسته از بیماران دارای مشکلات روحی و روانی که ممکن است در مراحل درمان و توانبخشی اختلال ایجاد نمایند.(۱۱) با مروری کوتاه بر اهداف فوق اولویت های موضوع تحقیق و میزان کاربرد آن براحتی قابل . تشخیص می باشد. خوشبختانه آمار موجود حساسیت رو به نزاید جراحان پلاستیک را که درگیر ایجاد تناسب فیزیکی و ظاهری در افراد هستند (در مقایسه با دیگر پزشکان که بیشتر درگیر حفظ حیات بیماران می باشند) نسبت به مسائل روانی – اجتماعی واجدین شرایط جراحی پلاستیک نشان می دهند. این مسئله تا بدانجا پیش رفته است که عده ای آنان را روانپزشک ۳۰ دقیقه ای”، “جراح روان – (Psycho Surgeon) و یا روانپزشک با چاقو “(Psychiatrist with aknife)*(۱۳) نامیده اند. از طرف دیگر آمار نشان دهنده افزایش تقاضا جهت همکاری روانپزشکان و جامعه شناسان در نیم درمانی جراحی پلاستیک می باشند. تاکید می شود که یکی از منابع جهت پیش بینی میزان فایده بخشی عمل جراحی و اینکه میزان خطر موجود ارزش عمل جراحی را در بیماران ناپایدار روانی (Psychologically unstahle Patients) زیر سئوال نمی برد دانستن شرایط روائی بیماران جراحی پلاستیک است. با توجه به غفلت مشهود در توجه به مشکلات روانی – اجتماعی بیماران جراحی ترمیمی و پلاستیک که امروزه در جامعه ما با توجه به وقوع جنگ و فراوانی بلایای طبیعی، جمعیت قابل توجهی از بیماران جراحی را تشکیل میدهند و نبود، مطالعات کاربردی در این زمینه انگیزه طراحی این پژوهش تقویت گردید. باشد که پیرو انتشار نتایج حاصل از این تحقیق توصیفی زمینه ای برای پی بردن به مشکلات این بیماران به نحوی فراهم گردد که با پیگیری منظم و سازماندهی شده این گونه پژوهشها و طراحی مطالعات تحلیلی بعدی توانبخشی این بیماران بواقع نیازمند به نحو مطلوبتری انجام پذیرد.

اهداف:

اهداف کلی:

۱) بررسی مشکلات روانی مراجعه کنندگان به درمانگاه جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۲) بررسی مشکلات اجتماعی مراجعه کنندگان به درمانگاه جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

اهداف جزیی

۱) تعیین شبوع مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۲) تعیین انواع مشکلات روانی و اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۳) تعیین ارتباط جنس با مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۴) تعیین ارتباط وضعیت تأهل و مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۵) تعیین ارتباط نحوه ابتلاء و مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۶) تعیین شیوع مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

۷) تعبین ارتباط سن و مشکلات روانی و اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی

۸) تعیین ارتباط شدن مشکل و مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای جراحی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

فرضیات:

۱) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با جنس آنها ارتباط معنی داری دارد.

۲) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با شغل آنها ارتباط معنی داری دارد.

۳) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با میزان تحصیلات آنها ارتباط معنی داری دارد.

۴) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با نحوه ابتلای آنها ارتباط معنی داری دارد ۵) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با نوع مشکل آنها ارتباط معنی داری دارد ۶) مشکلات روانی – اجتماعی بیماران مورد مطالعه با شدت مشکل آنها ارتباط معنی داری دارد.

فصل دوم:

مروری بر متون:یک واقعیت عجیب که در طی مطالعه تحقیقات مربوط به جنبه های روانی – اجتماعی جراحی پلاستیک به چشم می خورد این است که اکثریت این تحقیقات توسط جراحان پلاستیک انجام شده است از یکسو این یافته می تواند نشانگر افزایش میزان حساسیت جراحان پلاستیک به مسائل روحی و انگیزشهای روانی این بیماران بدلیل درگیری بیشتر جراحان پلاستیک با مشکلات فیزیکی و ظاهری بیماران (در مقایسه با سایر متخصصین که درگیر با مسایل حیاتی بیماران می باشند) که ارتباط تنگاتنگی با شرایط روانی روحی اینگونه بیماران دارد باشد و از طرف دیگر این امری تواند بدلیل مواجهه روز افزون آنان با عدم بهبود کامل شرایط زندگی و کیفیت حیات و میزان رضایت بیماران جراحی ترمیمی با وجود اعمال جراحی موفقیت آمیز و اصلاح قابل قبول ناتوانی های فیزیکی با بدشکلی های ظاهری آنها باشد که این امر بی شک بدلیل نادیده گرفته شدن احتمالی جنبه روانی مشکلات فیزیکی و ظاهری و عدم سعی کافی جهت برطرف کردن این مشکلات با راهکارهای مناسب خود می باشد. (۱) | خوشبختانه تقاضا برای مشارکت متخصصین بهداشت روانی و همینطور علوم اجتماعی در تیمهای درمانی رو به افزایش است. Goin and goin (1981a)  در مقاله مفصل خود اشاره به لزوم تربیت روانپزشکانی مجرب برای همکاری در این زمینه به گفته وی بسیار تخصصی (Highly specialized) می کند که علاوه بر استفاده از علم روانپزشکی و معیارهای تشخیصی استاندار مانند Diagnostic & statistical manual ) DSM) نیاز به درک عمیق و روحیه همدردی با قربانیان این حوادث که دچار مسایلی همچون تغیپر درک از جسم خود Booty) …