سمیرا حسین پور مقدم هستم، فارغ التحصیل مشاوره خانواده در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی در سال ۱۳۸۸، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “هنجارهایی و تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون سبک های مدیریت تعارض و بررسی رابطۀ این سبک ها با رضایت زناشویی در زوجین شهر اصفهان” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:
دانشکده علامه طباطبایی
دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی
پایان نامه جهت دریافت درجه کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده
موضوع:
هنجارهایی و تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون سبک های مدیریت تعارض و بررسی رابطۀ این سبک ها با رضایت زناشویی در زوجین شهر اصفهان
استاد راهنما:
دکتر ابوالفضل کرمی
استاد مشاور:
دکتر بهرام جوکار
استاد داور:
دکتر نور علی فرخی
پژوهشگر:
سمیرا حسین پور مقدم
دی ماه ۱۳۸۸
فهرست مطالب
عنوان
فصل اول: کلیات پژوهش
مقدمه
سبک اجتناب
سبک انطباق
سبک رقابت
سبک همکاری
سبک مصالحه (سازش)
بیان مسئله
اهمیت و ضرورت تحقیق
هداف تحقیق
سوالات تحقیق
تعریف اصطلاحات
تعاریف نظری
سایر متخصصان
دکتر یاسر دادخواه دکتر یاسر دادخواه مشاور و مدرس دانشگاه، مدرس کارگاه های مشاوره ای فردی و گروهی، مدرس دوره های زوج درمانی و خانواده درمانی شناختی، مشاوره و استعدادیابی تحصیلی و شغلی و مدرس کشوری نرم افزارهای نوروسایکولوژیک می باشد. سوابق علمی دکتر دادخواه دکترای علوم اعصاب شناختی از پژوهشکده علوم شناختی (IRICSS (Institute for Cognitive Science Studies…
مرکز مشاوره و روان شناسی ستاره ایرانیان مرکز مشاوره و روان شناسی ستاره ایرانیان با مدیریت جناب دکتر یاسر دادخواه و همراه با برجسته ترین و مجرب ترین متخصصان اعصاب و روان، روانسنج، مشاور و روان شناس آماده ی ارائه ی مؤثرترین و بهترین خدمات به شما هموطنان گرامی می باشد. مرکز مشاوره و روانشناسی ستاره ایرانیان…
کلینیک روانشناسی و مرکز مشاوره خانواده ستاره زندگی تهران مرکز مشاوره و کلینیک روانشناسی ستاره زندگی با فراهم کردن فضایی استاندارد به صورتی طراحی شده است که تمامی خدمات مشاوره فردی، گروه درمانی، برگزاری کارگاه روانشناسی، خانواده درمانی و اتاق بازی برای مشاوران فراهم است. اتاقی مخصوص برای خانواده درمانی برای مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره خیانت، مشاوره طلاق…
دکتر پروانه قلی پور دکتر پروانه قلی پور من دکتر پروانه قلی پور هستم و به صورت تخصصی در زمینه های خانواده درمانی، ازدواج و مشاوره فردی جهت درمان اختلالات بالینی فعالیت دارم. پروانه سازمان نظام روانشناسی و جزء مشاوران برتر کلینیک ستاره ایرانیان با بیش از 15 سال سابقه می باشم. آدرس و…
سمیرا عاملی من سمیرا عاملی فارغ التحصیل رشته ی روانشناسی بالینی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد هستم و به ترتیب در دانشگاه های تبریز و علوم پزشکی شهید بهشتی تحصیل کرده ام. همچنین کاندیدای رواندرمانگری تحلیلی از موسسه روانکاوی هم آوا و انیستیتو تحلیلی پرسای میباشم. رویکرد درمانی من روانکاوی است.…
۱-آیا آزمون سبک های مدیریت تعارض اتر روایی قابل قبولی برخوردار است؟
نمره گذاری
۲- آیا آزمون سبک های مدیریت تعارض از پایایی قابل قبولی برخوردار است؟
نرم های آزمون سبک های مدیریت تعارض کدامند؟
یافته های توصیفی پژوهش
۴- آیا بین سبک های مدیریت تعارض در هر یک از زوج ها رابطه وجود دارد؟
۵-بین کدام یک از سبک های مدیریت تعارض با رضایت زناشویی رابطه وجود دارد؟
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
بحث و نتیجه گیری
۱-آیا آزمون سبک های مدیریت تعارض از روایی قابل قبولی برخوردار است
۲- آیا آزمون سبک های مدیریت تعارض از پایایی قابل قبولی برخوردار است
پایایی ثبات درونی آزمون
پایایی به روش باز آزمایی
۳- آیا بین سبک های مدیریت تعارض در زن و شوهرها رابطه وجود دارد؟
بین رقابت در مردها و رقابت در زن ها رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.
بین سبک همکاری در مردها و سبک همکاری در زن ها رابطه مثبت و معنادار وجود داشت
بین سبک همکاری در مردها و سبک و فایت در زن ها رابطه منفی و معنادار وجود داشت.
۴- پین کدام یک از سبک های مدیریت تعارض با رضایت زناشویی رابطه وجود دارد؟
همکاری پیش بینی کننده مثبت و معناداری برای رضایت زناشویی بود.
بین سبک رقابت و رضایت زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود داشت و سبک رقابت پیش بینی کننده منفی و معناداری برای رضایت زناشویی بود
محدودیت ها
پیشنهادها
منابع
مقدمه:
انسان موجودی اجتماعی است و بدون برقراری ارتباط با دیگران هرگز نمی تواند به زندگی خود ادامه دهد و به ناچار در تمام مراحل و زمینه های زندگی در حال برقراری تماس با دیگران است. یکی از مسائلی که ایجاد رابطه با دیگران به همراه دارد، مسئله تعارض واختلاف افراد با یکدیگر است که به ناچار و به طور معمول احتمال وقوع آن در هر رابطه ای وجود دارد تعارض جزء طبیعی و عادی زندگی بشر است که در تمام طول تاریخ در میان افراد وجود داشته و خواهد داشت. در تمام دوران های تاریخ بشر تعارض بین مرد و زن مشهور است. از همان ابتدا در گیری و کشمکش آدم و حوا بر سر خوردن میوه ممنوعه نشانگر اجتناب ناپذیر بودن تعارض است. چیزی به عنوان رابطه بدون تعارض وجود ندارد. اختلاف بخشی از زندگی است و به عنوان واقعیت هر رابطه ای وجود دارد (شریعتی و همکاران ، ۱۳۸۶)تعارض در روابط بین فردی بک پدیده اجتناب ناپذیر و امری بدیهی و آشکار است ( کانتر، ۲۰۰۳ رایز، ۲۰۰۵)، تعارض و مدیریت تعارض موضوعاتی است که در تحقیقات اخیر، توجه زیادی را به خود جلب کرده است (دیو نسج، ۱۹۷۳؛ توماس، ۱۹۷۶ و رحیم، ۱۹۸۳). این توجه از طرف محققان در زمینه هایی مثل روان شناسی، جامعه شناسی، ارتباطات، علوم سیاسی و تجارت بوده است. علیرغم مطالعات انجام شده در این زمینه ها هنوز پرسش های زیادی در مورد مدیریت تعارض باقی مانده، که پاسخ داده نشده است. تا قبل از دهه ۱۹۶۰، اغلب کارهای انجام شده در این رابطه بر اساس این دیدگاه بود که تعارض یک فرآیند منفی است. تحقیقات پیشین بر نتایج مخرب تعارض تأکید داشتند که از طریق رویدادهای مثل زد و خورد، جنگ ها و اختلاف های بین نژادی قابل مشاهده بود. تمرکز بر روی جنبه های مخرب تعارض، همچنین مرتبط با دیدگاه افرادی بود که تعارض را به عنوان موضوعی خطرناک می دیدند که باید از آن اجتناب شود با حذف گردد. مردم اعتقاد داشتند که آنها باید به هماهنگی و سازگاری برسند و از همه موقعیت های تعارض آمیز اجتناب کنند( کارلین، ۱۹۹۱). این دیدگاه از نظر توماس، بسیار اشتباه و نامتعادل بود. طبق نظر او دیدگاه قدیمی در مورد تعارض، مشکل ساز بود زیرا پیامدهای مثبت و خلاق تعارض را نادیده می گرفت ( توماس، ۱۹۷۶). اخیرا( بعد از سال ۱۹۶۰) مردم به جنبه های دیگر تعارض (نه صرفا جنبه های منفی آن نیز توجه کردند. این اعتقاد که تعارض می تواند به همان میزان که نتایج منفی دارد پیامدهای مثبت نیز داشته باشد، منجر به تأکید بیشتر به جایگزین شدن مدیریت تعارض به جای حل تعارض شد (کارلین، ۱۹۹۱)توماس (۱۹۷۶) اعتقاد داشت که در واقع ممکن است تعارض، دارای برخی اثرات مثبت باشد مثل برانگیختن علائق و حس کنجکاوی.دیوئسچ (۱۹۷۳) بیان کرد که مدیریت تعارض مؤثر، یکی از پیش شرط های لازم برای خلاقیت است. اگر چه تعارض ممکن است سبب برخی از تنش ها شود، اما این تنش ها می تواند سازنده باشد. در واقع، عدم وجود تنش ممکن است برای فرد کاملا کسالت آور باشد و تعارض می تواند از راکد شدن در ارتباط جلوگیری کند. همچنین این امکان وجود دارد که مردم با درگیر شدن در تعارض، در حقیقت راه حل های بهتری را برای مشکلاتشان گسترش دهندافراد، اغلب با دیدگاه های مختلفی به سمت تعارض کشیده می شوند. موقعیت های تعارض آمیز می تواند تبادل نظرات و دیدگاه ها را افزایش دهد بلک و مونون، ۱۹۶۴، به نقل از رحیم، ۱۹۸۳)توماس (۱۹۷۶) بیان کرد این اشتباه است که فکر کنیم به دلیل این که که افراد در یک رفتار تعارضی برای رسیدن به اهدافشان به هر قیمتی تلاش می کنند، ممکن است به صورت خشونت آمیز در گیر شوند و غیر منطقی عمل کنند. او بحث می کند که اگر چه در یک تعارض، طرفین ممکن است در این نوع رفتارها درگیر شوند. اما این اشتباه است که چنین رفتارهایی را غیر متعلقی در نظر بگیریم. اغلب اوقات، افراد خودشان را منطقی و تحت کنترل نگه می دارند و به نتیجه ای می رسند که لزوما مخرب نیست.رحیم(۱۹۸۳) همچنین معتقد است که عدم تعارض به همان میزان تعارض بسیار زیاد، می تواند مخرب باشد. برای مثال، عدم تعارض ممکن است باعث شود که افراد احساس راکد ماندن کنند، در حالی که تعارض می تواند سازندگی و خلاقیت اشخاص را افزایش دهد و تغییرات ضروری را به وجود آورد. از این دیدگاه، مدیریت تعارض یک فرآیند کلیدی می شود. حل تعارض دلالت بر این دارد که تعارض یا باید کاهش داده شود یا حذف گردد. بنابراین با قبول تعارض به عنوان یک بخش ضروری بالقوه مثبت از تعاملات اجتماعی، هدف، حذف تعارض نمی باشد بلکه هدف، مؤثر بودن روش هایی است که به وسیله آنها تعارض مدیریت می شود ( کارلین، ۱۹۹۱).بیلز (۲۰۰۵) بیان کرد که تعارض نه خوب است و نه بد. بلکه روش اداره کردن آن مهم و حیاتی است.اگرچه تعارض، اغلب به صورت مشکل ساز دیده می شود اما همیشه منفی نیست، مدیریت تعارض می تواند یک تجربه سازنده باشد که موجب تغییرات مثبت در یک رابطه و با دستیابی به اهداف شود(دیو تسج، ۱۹۷۳؛ توماس، ۱۹۷۶؛ کتری و اسپیتزبرگ، ۱۹۹۰؛ تینگ-تومی و همکاران، ۲۰۰۰).این دیدگاه جدید منجر به افزایش تحقیقات انجام شده روی سبک های مدیریت تعارض شد. بسیاری از این تحقیقات، بر روی تعیین این که یک شخص در موقعیت تعارض آمیز چه سبک ها با روش های مدیریت تعارض را به کار می برد، تمرکز می کنند. نتیجتا تعدادی از ابزارها برای اندازه گیری سبک های ما، یریک تعارض گسترش یافتند. این ابزار ها به طور وسیعی به کار برده می شوند و اعتقاد زیادی به توانایی آنها در اطلاع دادن به ما در مورد این که چگونه یک فرد، تعارض بین فردی را مدیریت می کند، وجود دارد(کارلین، ۱۹۹۱).و بلموت وها گر (۲۰۰۱) اشاره می کنند که طبقه بندی سبک های مدیریت تعارض توسط محققان مختلف، دامنه وسیعی از دو سیک تا پنج سیک مختلف را در بر می گیرد اما رایج ترین استفاده از رویکرد پنج سبکی کلمن و توماس (۱۹۷۵) می باشد: رقایت، انطباق”، مصالحه ساز ش)، اجتاب و همکاری مطالعات بلک و موتون (۱۹۶۴، به نقل از رحیم و مگر، ۱۹۹۵)، کلمن و توماس (۱۹۷۵)، توماس (۱۹۷۶) و رحیم (۱۹۸۳) بین انواع متفاوت مدیریت تعارض در دو بعد تمایز قائل شدند: ۱- نگرانی اهمیت) برای خود، یا ابراز وجود ۲-نگرانی (اهمیت) برای دیگران، یا همکاری. بر اساس این ابعاد پنج سبک مدیریت پدیدار می شوند.
سبک اجتناب:
به عنوان عدم ابراز وجود و عدم همکاری شناخته می شود. این سبک با کناره گیری از موقعیت در گیر تعارض مرتبط است. هنگامی که فرد نگرانی کمی هم برای علائق خودش و هم دیگری داشته باشد، او از سبک مدیریت تعارض اجتناب استفاده می کند ( کلمن و توماس، ۱۹۷۵ و توماس، ۱۹۷۶).
سبک انطباق:
این سبک، سطح کمی از نگرانی در مورد خود اما میزان بالایی از نگرانی برای دیگری را نشان می دهد. فرد آنچه را که طرف مقابل می خواهد برایش انجام می دهد). هنگامی که فرد، اهمیت کمی به خودش می دهد، اما به دیگران بسیار اهمیت می دهد، سبک اتطاق را اتخاذ می کند. در این حالت یک طرف ارتباط تلاش می کند تا با تطبیق دادن خودش با تمایلات طرف مقابل، توازن رابطه را حفظ کند. گیلمن و توماس، ۱۹۷۵ و توماس، ۱۹۷۶).
سبک رقابت؛
برخلاف انطباق، فرد به میزان زیادی در مورد خودش نگران است اما تنها سهلح اند کی نگرانی در مورد دیگری دارد بدون توجه به تمایلات دیگری رفتار می کند). سبک رقابت دارای ابراز وجود و عدم همکاری است. این سبک با رفتارهای اجباری و مشاجرات برنده – بازنده مرتبط است ( کلمن و توماس، ۱۹۷۵ و توماس، ۱۹۷۶).
سبک همکاری
سبک همکاری، مدیریت تعارضی را نشان می دهد که دارای میزان بالایی از ابراز وجود و همکاری هم زمان است. سبک همکاری بر خلاف ایک اجتناب است. این سبک می تواند به عنوان سبک مدیریت تعارض برنده – برنده توصیف شود که در آن فرد به یک میزان هم به نگرانی های خود و هم دیگری اهمیت می دهد(توماس و گیلمن، ۲۰۰۱)در این سبک، شخص نگرانی بالایی هم در مورد خود و هم در مورد دیگری دارد( کلمن و توماس، ۱۹۷۵ و توماس، ۱۹۷۶).
سبک مصالحه (سازش):
این سبک شامل نگرانی اهمیت متوسط برای خود و طرف مقابل در تعارض می باشد. این سبک با دادن و گرفتن مرتبط است یا شراکتی است که طبق آن هر دو طرف چیزی را از دست می دهند تا تصمیمی بگیرند که برای هر دوی آنها قابل قبول باشد رحیم، ۱۹۸۳)این سبک، حد متوسلی از ابراز وجود و همکاری را نشان می دهد گیلمن و توماس، ۱۹۷۵ و توماس۱۹۷۹)
بیان مسأله
تعارض، یک بخش اجتناب ناپذیر هر رابطه اجتماعی است. بنابراین تشخیص راهبردهای مد پر بت موفق آن مهم است. به همان میزان که مردم در گیر روابط اجتماعی می شوند به گسترش تکنیک های مدیریت تعارض نیاز پیدا می کنند ( کانتر، ۲۰۰۳).هر چقدر دو نفر بیشتر به هم علاقمند و نزدیکتر می شوند، تعارض اجتناب ناپذیرتر می شود و فشار بر روابط افزوده می شود بر گس و ها ستون ، ۱۹۷۹، به نقل از کانتر، ۲۰۰۳). یکی از روابط نزدیک و صمیمی، ازدواج است. معمولا زوجین وجود اختلافات و تعارض را در زندگی زناشویی خود گزارش می کنند (مز، واسر و استراپکو، ۱۹۹۴). لونسون و کارستنست و گاتمن (۱۹۹۳)، ازدواج را یکی از صمیمی ترین و پایدار ترین روابط نزدیک به حساب آوردند. در حالی که ازدواج یکی از شایع ترین روابط است. آمارها نشان می دهد که نگهداری این رابطله مشکل است. در طول این راه ممکن است زوجین با تعارضاتی مواجه شوند که ثبات ازدواج آنها را مورد آزمایش قرار می دهد ( هیت، مایرز، و روز تا ۲۰۰۴). در حقیقت هر ازدواجی لحظه به لحظه تعارض را به همراه دارد و تعارض لازمه رشد و تغییر است ( کاتلر، ۱۹۹۴). از جمله معماها در روابط زناشویی این است که چرا عشقی که می تواند به اوج برسد، تنزل می کند و در پشت ابری از نا امیدی و دلتنگی پنهان می شود. چه بسیار زوج هایی که زندگی زناشویی سعادتمندی را انتظار داشتند و کارشان به ملامت کشید و در حالت کسالت زندگی می کنند. چرا زن و شوهرهایی که قبلا بر سر همه چیز توافق داشتند، اکنون بر سر هیچ چیز توافق ندارند. چگونه است که زن و شوهر از بیماری به توهم، از شیفتگی به بیزاری و از رضایت به نارضایتی می رسند ؟ (یک، ۱۹۸۸، ترجمه قراچه داغی، ۱۳۸۴).زوجین به عنوان هسته اصلی خانواده بسیار مورد توجه هستند. سلامت و پویایی خانواده که هسته بنیادی سازنده جامعه محسوب می شود، ریشه در سلامت و شادایی زوجین دارد. بنابراین شاید بتوان زوجین را نیروی حرکت دهنده و جهت دهنده خانواده به حساب آورد. در هنگام تشکیل زندگی مشترک، کمتر اتفاق می افتند که زن و شوهر به فکر امکان کمرنگ شدن عشق و علاقه خود در آینده بیفتند و حتی روزی شد بدأ از یکدیگر خشمگین و متنفر شوند. ولی دیر یا زود، اختلافی کوچک یا بزرگ بین آنها پدید می آبه و موجب تزلزل زندگی آنها می شود، در انسانی که دارای عقاید، نگرش ها، اند. پشه ها، هیجان ها، رفتارها، فرهنگ و فلسفه زندگی متعلق به خود هستند، در طی فرآیند سازگاری و قدم برداشتن در جاده زندگی با حوادث پر استرس و لحظات پرتنشی مواجه می شوند. بنابراین به وجود آمدن اختلاف و تعارض بین زوجین امری طبیعی است ولی موضوع مهم طریقه رویارویی آنها با این مسئله است (قربانی، ۱۳۸۴).سیگرت و استمپ (۱۹۹۴) در مطالعه ای تحت عنوان “اثر اولین دعوای بزرگ زناشوبی” در یافتند که برخی از زوجین با تعارضات خود مقاله کردند و آنها را مدیریت کردند اما برخی دیگر از یکدیگر جدا شدند. سیگرت و استمپ نتیجه گرفتند که مهم ترین تفاوت بین زوجینی که طلاق گرفته اند و زوجینی که با هم زندگی رضایتمندانه ای دارند نحوه ادراک و مدیریت تعارض آنها است. این محققان همچنین در بافتند که در واقع این داشتن یا نداشتن تعارض نیست که کیفیت رابطه زناشویی را تعیین می کند بلکه چگونگی اداره کردن موقعیت های تعارض آمیز است که کیفیت این رابطه را تعیین می کند.مشکلاتی که زوجین با آن روبرو می شوند می تواند هم به صورت سازنده و هم به صورت مخرب مدیریت شود و پلموت و هاکر، ۲۰۰۱). مدیریت تعارض مخرب منجر به از هم فرو پاشی رابطه زوجین و طلاق می شود (نولر و وایت، ۱۹۹۰)، در صورتی که مدیریت تعارض سازنده از راکد ماندن در رابطه جلوگیری می کند و ممکن است علاقه و حس کنجکاوی را برانگیخته کند و وسیله ای است که از طریق آن مشکلات می توانند آشکار شوند و به راه حل ها رسید (دیو تسج، ۱۹۷۳). مدیریت تعارض سازنده می تواند منجر به رشد و غنی سازی رابطه گردد (برایت و گریف، ۲۰۰۰). همچنین تحقیقات نشان داده که مدیریت تعارض مؤثر می تواند رضایت و نزدیکی در ارتباط را افزایش دهد ( کتری، ۲۰۰۳) و اگر تعارض به خوبی مدیریت نشود ممکن است منجر به احساسات ناخشنودی و عدم رضایت و از هم فروپاشی یک رابطه گردد (تینگ – نومی و همکاران، ۲۰۰۰؛ پیر ویت و کیم، ۲۰۰۴).آنچه که در زمینه تعارض اهمیت دارد چگونگی رویارویی و مواجهه با آن است. به عبارت دیگر این طبیعی و عادی است که زوجین تعارض و اختلاف داشته باشند ولی اگر تعارض به صورت موفقی مدیریت نشود ممکن است نگهداری رابطه زوجین مشکل شود و سرانجام رابطه به پایان برسد(بر هم، کاسین و فین، ۱۹۹۹). مدیریت تعارض یکی از عوامل مهم نگهداری یک ازدواج است (گاتمن، ۱۹۹۴).با توجه به یافته های ارتباط بین سبک های مدیریت تعارض و رضایت زناشویی بر این دلالت دارد که رضایت زناشویی هر یک از زوجین رابطه مثبتی با میزان استفاده هر یک از همسران از راهبردهای سازنده مدیریت تعارض دار در کورد کن، ۱۹۹۵). مدیریت تعارض به عنوان مهم ترین عامل مؤثر بر رضایت زناشویی شناخته شده است (لونسون و گاتمن، ۱۹۸۳)با توجه به نقش مهم مدیریت تعارض در روابط بین فردی و به ویژه از دواج و رضایت زناشویی، لذا آگاهی از دانش و مهارت های مدیریت تعارض به منظور استفاده از آن امری ضروری به نظر می رسد.به طور اساسی تا هنگامی که مفاهیم نظری قابل اندازه گیری تیاشتند بافتن قوانین و روابط علمی به منظور پیش بینی پدیده ها ممکن نیست و یکی از شیوه های شناخت انسان، استفاده از آزمون ها بوده است ( آناستازی، ۱۹۵۰؛ ترجمه براهنی، ۱۳۷۱). متأسفانه در ایران تا کنون هیچ ابزار مناسب و استانداردی برای سنجش سبک های مدیریت تعارض بین فردی وجود نداشته، لذا در این پژوهش بر آنیم که پرسشنامه مدیریت تعارض ویلموت وهاکر (۲۰۰۱) که با اقتباس از پرسشنامه رحیم(۱۹۸۳) و بر اساس رویکرد پنج سبکی کیلمن …
مشخصات
جنسیت زن
وابسته به کلینیک
تجارب / مهارت ها
دانشگاه دانشگاه علامه طباطبائی
رشته تحصیلی مشاوره خانواده
گواهینامه ها
پست های مدیریتی
مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد
کلمات کلیدی سمیرا حسین پور مقدم روانشناس، سمیرا حسین پور مقدم مشاور، سمیرا حسین پور مقدم روان درمانگر، سمیرا حسین پور مقدم روانپزشک، سمیرا حسین پور مقدم متخصص اعصاب و روان، سمیرا حسین پور مقدم روانسنج
