منو
X

تصویر
دکتر شهاب الدین داپویه
روانپزشک
(21)
آمار این متخصص
(21) رای
93%

دقت

100%

مفید بودن

100%

دانش و مهارت

96%

رفتار بالینی

90%

وقت شناسی

92%

هزینه اقتصادی

توضیحات پروفایل
  

دکتر شهاب الدین داپویه هستم، فارغ التحصیل پزشکی عمومی از دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۸۰، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “زمینه یابی عوامل مرتبط با ارتقا بهبودی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان روزبه در سال ۱۳۸۰” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه علوم پزشکی تهران

دانشکده پزشکی

پایان نامه:

جهت دریافت درجه دکترای عمومی

موضوع:

زمینه یابی عوامل مرتبط با ارتقا بهبودی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان روزبه در سال ۱۳۸۰

استاد راهنما:

جناب آقای دکتر سید علی احمدی ابهری

استاد مشاور:

جناب اقای دکتر حسین کاویانی

نگارش:

شهاب الدین داپویه

۱۳۸۰

چکیده: با توجه به گستردگی نسبی شیوع اسکیزوفرنی در جامعه واحتساب این امر که این بیماری در صورت عدم درمان تاثیری مخرب بر فرد بیمار و بالطبع بر خانواده وی و جامعه بر جای میگذارد، اهمیت بهبودی و نحوه صحیح طی آن احساس میشود. البته باید به این نکته توجه داشت که منظور از بهبودی خصوصا در مورد اسکیزوفرنی لزوما رسیدن به همان سطح اولیه سلامت روانی فرد بیمار قبل از بیماریش نمیباشد بلکه آن سطحی از سلامت روانی بیمار مد نظر میباشد که وی بتواند تا حد قابل قبولی از عملکرد خانوادگی ، اجتماعی ، شغلی یا تحصیلی خود را باز یابد. با اینکه نمیتوان منکر نقش داروها در فرونشاندن علائم بیماری بعنوان نخستین گام در شروع روند بهبودی شد اما باید یاد آور شد برخورد صحیح با بیمار و مراعات حال او توسط اطرافیان و یک حمایت معنوی و مادی همه جانبه از او بهمراه سایر اقدامات حمایتی میتوانند بطور موازی همراه با اثر داروها در بهبود حال بیمار مؤثر واقع شوند. در این تحقیق سعی شده است که به زمینه یابی عوامل مرتبط با ارتقاء بهبودی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی پرداخته شود ، ضمن اینکه به تحلیل این فرضیه نیز پرداخته میشود که عدم رعایت عوامل غیر دارویی دخیل در بهبودی با توجه به ماهیت این عوامل میتوانند اثر مثبت یا منفی در ارتقاء بهبودی فرد بیمار داشته باشند، که برای بررسی این اهداف در این تحقیق یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی که به درمانگاه بیمارستان روز به مراجعه داشته اند و بر اساس معیارهای ورود و خروج از مطالعه انتخاب شده بودند انجام گردید، اطلاعات لازم جهت تحقیق توسط پرسشنامه از همراه بیماران اخذ گردید ضمناخود بیماران نیز جهت تکمیل اطلاعات تحت معاینه روانی قرار گرفته و از اطلاعات موجود در پرونده درمانگاه بیماران نیز استفاده گردید ، بیماران به ترتیبی انتخاب شدند که از لحاظ مختل شدن عملکردشان ، تعداد و شدت علائم در شروع بیماریشان از یک حد مشخص که بعنوان مرز بهبودی در نظر گرفته شده و به وسیله سیستم نمره بندی تعیین شده است پایینتر باشند که در ادامه روند بیماری عملکرد بیمار ، تعداد و شدت علائم بیمار به وسیله همین سیستم نمره بندی سنجیده شده و نمره داده شده به بیمار با نمره مرزی مقایسه شده و در نتیجه بیماران در یکی از دو گروه بهبود یافته یا بهبود نیافته جای گرفتند ، همچنین رابطه عوامل مختلف با ارتقاء بهبودی و ازمون فرضیه ها با استفاده از برنامه آنالیز و تحلیل آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که بطور مختصر این نتایج حاصل گردید: یک حمایت معنوی همه جانبه از بیمار شامل مواردی مانند امیدواری دادن به بیمار ،همدلی با بیمار، تشویق کردن بیمار در جهت پیمودن روند بهبودی و موارد مشابه با ارتقاء بهبودی بیمار مرتبط است ، میان اعتقاد بیمار به بهبودی با ارتقاء بهبودی ای رابطه مستقیم وجود دارد و بر خورد با بیمار باید طوری باشد که این حس همواره در وی تقویت شود، سالم بودن محیطی که بیمار در آن قرار دارد (از لحاظ اخلاقی) یک زمینه مناسب را برای ارتقاء بهبودی بیماران فراهم مینماید و بیمارانی که در یک محیط ناسالم قرار دارند از شانس کمتری برای بهبودی برخوردار میباشند، در نتیجه در اینگونه موارد توصیه میشود که با بیمار از این نوع محیطها خارج شود یا اینکه تا حد امکان از تماس افراد مشکل دار با او جلوگیری شود. از جمله دیگر نتایج این آزمون میتوان به موارد وجود ارتباط بین ثبات در وضعیت زندگی بیمار با ارتقاء بهبودی بیماران، رابطه میان شاغل بودن بیمار با ارتقاء بهبودی بیماران و نیز رابطه مستقیم بین مراجعه بموقع به روانپزشک و پیشرفت در بهبودی بیماران اشاره نمود.

فهرست مطالب

فصل اول: مقدمه

بیان مسئله

اهداف و فرضیات

فصل دوم: مروری بر متن

فصل سوم: روش بررسی

متغیرها

نوع مطالعه

جدول متغیرها

جمعیت مورد مطالعه

مکان و زمان انجام مطالعه

روش جمع اوری داده ها

روش اجرای طرح

ملاحظات اخلاقی

روش تجزیه و تحلیل داده ها

مشکلات و محدودیت ها

فصل چهارم: نتایج

نتایج

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری کلی و پیشنهادات

بحث و نتیجه گیری کلی

پیشنهادات

فصل ۱-مقدمه:

بیان مساله:

اهمیت بهبودی و نحوه صحیح طی آن پس از اولین بروز یک پسیکوز برای سامان دادن دوباره به زندگی فرد بیمار بسیار زیاد است، البته منظور از بهبودی بخصوص در مورد اسکیزوفرنی لزوما رسیدن به سطح سلامت روانی قبل از بیماری نمیباشد، بلکه آن سطحی از سلامت روانی بیمار مورد نظر میباشد که وی بتواند تا حد قابل قبولی از عملکرد خانوادگی ، اجتماعی، شغلی، یا تحصیلی خویش را با حداقل وجود نشانه ها باز یابد. در بهبودی باید برای بیمار این فرصت ایجاد شود که درک کند چه بر وی رخ داده است ، و و مشکلی را که تجربه کرده است، با خانواده و اطرافیان خود در میان گذاشته تا بدین طریق خود را برای برخورد با مشکلات پیشرو از جمله امکان عود و نحوهء مقابله با آن آماده سازد، همچنین در بهبودی علائم پسیکوز ممکن است بالنسبه سریعا با درمان دارویی فروکش کند. اگرچه این فروکش در اکثر موارد مشاهده میشود، ولی در برخی از موارد ممکن است پس از ماهها حاصل شود، دانستن این مطلب برای بیمار و خانواده او مفید بوده و به آنها در تحمل این زمان تا رسیدن به بهبودی کمک میکند. بهبودی همانند یک دوره نقاهت میباشد که بیمار طی آن ضمن اصلاح پذیری به جبران عملکرد از دست رفته خود می پردازد و در این بین نه تنها او بلکه خانوادهء وی نیز باید فعالانه در این امر شرکت کنند و بیمار حین بهبودی ممکن است دستخوش تغییراتی شود که باید با آنها بر خورد مناسب صورت گیرد. و یا ممکن است بخواهد که هرچه زودتر به زندگی عادی خود باز گردد که این یک پاسخ طبیعی میباشد اما این امر _ممکن است باعث افزایش استرس وارد بر بیمار و عود سریع بیماری شود. عوامل دخیل در بهبودی را میتوان به عوامل درونی که به خود بیمار بستگی دارد از جمله عوامل سرشتی، کاراکتر و شخصیت بیمار اشتیاق وی به بهبودی و رعایت درمان و عوامل خارجی مانند اجتماع، خانواده، محیط شغلی و تحصیلی، روابط شخصی و نوع درمان را برشمرد، عواملی مانند نقش مثبت خانواده، روابط خوب بیمار با اطرافیان، حمایت اجتماعی، محیط سالم و پایدار که شخص در آن قرار دارد مانند محیط شغلی یا خانوادگی)، ثبات در وضعیت زندگی بخصوص از لحاظ مالی و عاطفی، امید به بهبودی ، تصمیم یا تمایل به اشتغال، صفات مثبت بیمار خوش خویی؛ خوشبینی؛ تدین، پشتکار؛ کاردانی تدبیر: داشتن مهارتهای عملی؛ خلاقیت)، درمان مناسب تجویز شده و رعایت درمان توسط بیمار در پیشبرد بهبودی اثر مثبتی دارند، و عواملی مانند اشکال و اختلاف در هر یک از موارد مذکور؛ استرس تنش در روابط بین فردی، مصرف مواد مخدر و الکل، اثرات جانبی غیر قابل تحمل داروها اختلالات روحی ثانویه (مانند اختلالات شخصیت و نیز افکار خود کشی) میتوانند مانع از پیشبرد بهبودی شوند. نقش خانواده در بهبودی نقشی پویا میباشد زیرا آنان نزدیکترین افراد به شخص بیمار میباشند و بیشترین تماس را، از لحاظ زمانی با وی دارند. از این رو حمایت خانواده از بیمار باید همه جانبه باشد انان ضمن تامین محیطی امن برای بیمار باید از هر گونه واکنش هیجانی نسبت به رفتارهای بیمار گونه وی پرهیز نموده، و از سرزنش و ایراد گیری از بیمار خود داری نمایند، و رابطه خودرا با بیمار بر مبناء تشویق و ترغیب او در مسیر بهبودی قرار دهند. روابط انسانی در مرکز پروسه، بهبودی قرار گرفته است اما اغلب تحت تأثیر فشار مضاعف ناشی از علائم پسیکوز میباشد که ممانعت از این امر میتواند مشکل باشد، خانواده و اطرافیان بیمار باید آمادگی مواجه شدن با رفتارهای بیمار گونه را داشته باشند، براوردن یک رابطه، حمایتی از بیمار و درمان انتی پسیکوتیک، از جمله اقدامات اصلی در قادر ساختن بیمار به بهبودی، در اولین اپیزود پسیکوز میباشد. پس از فروکش کردن علائم پسیکوز بیمار باید، پیوسته برای بازگشت به جامعه و خانواده اش تشویق شود، البته باید توجه داشت که رابطه بیمار با خانواده، دوستان و همکاران حتی میتواند. در برخی موارد، مشابه فشار شدید ناشی از یک بیماری پسیکوتیک باشد و بر روند بهبودی اثر منفی بگذارد، از این رو در این امر نباید تعجیل صورت گیرد و همواره باید اصل مراعات حال بیمار از سوی اطرافیان مد نظر قرار گیرد. باید به این مطالب نیز توجه نمود که: اگرچه درمان دارویی شروع مناسبی برای آغاز بهبودی میباشد اما برای تداوم آن کافی نبوده و عوامل غیر دارویی ذکر شده فوق نیز از این لحاظ حائز اهمیت میباشند، که در این تحقیق سعی میشود نقش و اهمیت هر یک از آنها بررسی شود، از جمله فواید دیگر این تحقیق، پی بردن به نکات ذیل جهت ارتقاء بهبودی میباشند ا- چه عواملی با بهبودی بیمار مرتبط میباشند؟ | ٢- تا چه اندازه ارتباط این عوامل بر بهبودی بیمار مؤثرند؟ ٣- یا عواملی که بر بهبودی بیمار اثر مثبت دارند از سوی بیمار و اطرافیان وی رعایت میشوند و بالعکس تا چه حد از عواملی که بر بهبودی بیمار اثر منفی دارند ممانعت بعمل میاید؟ با توجه به گستردگی نسبی شیوع بیماری اسکیزوفرنی در جامعه (حدود یک درصد جمعیت و عواقب مخربی که این بیماری در صورت پیشرفت بر فرد بیمار و خانواده وی و بالطبع برجامعه بر جای میگذارد نیاز به بررسی و تحقیق بیشتر در مورد این بیماری و بخصوص پژوهش عوامل مرتبط با بهبودی در آن احساس میشود.

اهداف و فرضیات:

اهداف اصلی: زمینه یابی عوامل مرتبط با ارتقاء بهبودی در بیماران مبتلاء به اسکیزوفرنی مراجعه کننده به بیمارستان روزبه در سال ۱۳۸۰

اهداف فرعی:

۱- تعیین فراوانی جنسی بیماران در جمعیت مورد بررسی

٢- تعیین متوسط سن بیماران در جمعیت مورد بررسی

٣- تعیین متوسط سن شروع بیماری در جمعیت مورد بررسی

۴- تعیین فراوانی بهبودی در جمعیت مورد بررسی

۵- تعیین متوسط زمان شروع بهبودی در جمعیت مورد بررسی

۶- تعیین فراوانی عود در جمعیت مورد بررسی

۷- تعیین متوسط زمان بین دو عود در جمعیت مورد بررسی

۸- تعیین فراوانی حمایت معنوی از بیمار در جمعیت مورد بررسی

۹- تعیین فراوانی حمایت مادی از بیمار در جمعیت مورد بررسی

۱۰- تعیین فراوانی نشانه های مثبت در جمعیت مورد برسی

۱۱- تعیین فراوانی نشانه های منفی در جمعیت مورد بررسی

۱۲- تعیین فراوانی نوع درمان دارویی در جمعیت مورد بررسی

۱۳- تعیین فراوانی درمان انتی پسیکوتیک نسل جدید در جمعیت مورد بررسی

۱۴- تعیین متوسط مدت درمان دارویی در جمعیت مورد بررسی

۱۵- تعیین فراوانی درمان ECT در جمعیت مورد بررسی

۱۶- تعیین فراوانی مصرف مواد مخدر و الکل در جمعیت مورد بررسی

۱۷- تعیین فراوانی ثبات وضعیت زندگی در جمعیت مورد بررسی

۱۸- تعیین فراوانی شبکه حمایتی از طرف جامعه در جمعیت مورد بررسی

۱۹- تعیین فراوانی استرسور در جمعیت مورد بررسی

۲۰- تعیین فراوانی صفات مثبت در جمعیت مورد بررسی

۲۱- تعیین فراوانی سلامت جسمانی در جمعیت مورد بررسی

۲۲- تعیین فراوانی افکار خود کشی واقدام بخودکشی در جمعیت مورد بررسی

۲۳- تعیین فراوانی شکایت شبه جسمانی در جمعیت مورد بررسی

۲۴- تعیین فراوانی رعایت درمان در جمعیت مورد بررسی

۲۵-تعیین فراوانی سطح تحصیلات در جمعیت مورد بررسی

۲۶- تعیین فراوانی سطح تحصیلات والدین در جمعیت مورد بررسی

۲۷- تعیین متوسط سطح درامد بیمار یا خانواده او در جمعیت مورد بررسی

۲۸- تعیین رابطه بین عوامل غیر دارویی با ارتقاء بهبودی در بیماران مورد مطالعه

فرضیات: با توجه به اهداف مورد مطالعه و تحقیقات پیشین فرض گردیده است که عدم رعایت عوامل غیر دارویی از سوی بیمار و اطرافیان وی با توجه به ماهیت آنها میتوانند باعث پیشبرد روند بهبودی و ارتقاء آن یا بالعکس مختل شدن روند بهبودی گردند در این بررسی این فرضیات مطرح میباشند:

۱- یک حمایت معنوی همه جانبه از بیمار باعث ارتقاء بهبودی وی میشود. از آنجا که حمایت خانواده از بیمار باعث میشود که او در این میان احساس تنهایی نکرده و سختیهای مسیر بهبودی را بهتر تحمل کند و در نتیجه این عامل باعث تسریع روند بهبودی میگردد. ۲- حمایت مادی از بیمار با توجه به اینکه این حمایت به نوبه خود میتواند بطور غیر مستقیم برخی از موانع پیش رو در پیشبرد بهبودی (مانند هزینه دارو و بستری شدن بیمار را از میان بردارد پس میتواند باعث ارتقاء بهبودی بیمار گردد.۳- سرزنش کردن بیمار به علت اعمال بیمار گونه اش از انجا که باعث یک واکنش منفی از سوی بیمار میشود موجب عدم ارتقاء بهبودی ای میشود.۴- درگیر شدن (فیزیکی یا لفظی) با بیمار میتواند مانند یک جراحت روحی بر بیمار اثر کرده و باعث مختل شدن روند بهبودی وی گردد. ۵-سالم بودن (از لحاظ اخلاقی) محیطی که بیمار در آن قرار دارد از آنجا که این امر به نوبه خود باعث تماس بیمار با افرادی میشود که ملاحظه حال او را کرده ، به او کمک نموده و از آزار او پرهیز مینمایند باعث ارتقاء بهبودی فرد بیمار میشود.۶- داشتن صفات مثبت اخلاقی مانند پشتکار، داشتن مهارتهای کاری، خوش اخلاقی و غیره از آنجا که باعث تسریع روند باز جذب بیمار در جامعه میشود موجب ارتقاء بهبودی وی میگردد.۷- مصرف مواد مخدر به علت مختل کردن قوای عقلایی و جسمانی بیمار باعث اختلال در روند بهبودی بیمار میگردد.۸-کوتاه کردن طول مدت فروکش علائم نخستین اپیزود بیماری از آنجا که میتواند موجب کاهش اسیب اولیه وارده بر بیمار شود در بهتر پیمودن مسیر بهبودی بیمار موثر است. ۹- افزایش تعداد دفعات بستری شدن بیمار در بیمارستان روانی به علت مواجه شدن بیمار با رفتارهای بیماران دیگر ، ایجاد اضطراب و ترس از آینده خود ، دوری از نزدیکان و دوستان و شرایط نامناسب بیمارستان و بر خورد احیانا بد بعضی خدمه با بیمار موجب عدم پیشبرد بهبودی وی میشود. ۱۰-اعتقاد بیمار به بهبودی از آنجا که باعث تحمل ناملایمات پیش رو در پیمودن مسیر بهبودی میشود بر ارتقاء بهبودی ای موثر است ۱۱-شاغل بودن بیمار از انجا که فرصت درونگرایی را از بیمار میگیرد و همچنین باعث کسب در امد بیمار میشود که این نیز به نوبه خود باعث بر داشتن مشکلات مالی پیش رو درمان میشود در ارتقاء بهبودی موثر میباشد.

فصل ۲- مروری بر متون:

زمان لازم برای فروکش نشانه های: در یک مطالعه نخستین اپیزود بیماری با تشخیص اسکیزوفرنی یا اسکیزوافکتیو متوسط زمان فروکش علائم حدود ۱۱ هفته بوده است. پس از یکسال درمان ۸۳.% بیماران تسکین پیدا کردند ، نمودار شماره -۱ میزان فروکش بیماری در اولین اپیزود بیماری ونیز مواردی که شامل یک دوره کوتاه مدت پسیکوز درمان نشده بود سریعتر و کاملتر صورت گرفته است، ضمن اینکه فرق مورد اخیر با گروه اول در ابتدا کاملا مشخص نمیباشد و در روند بیماری است که این دو از هم متمایز میشوند، بهر حال این زمان یک الگوی مناسب جهت تعیین زمان فروکش حین درمان مرسوم میباشد و یک آگاهی از این زمان به بیمار کمک میکند تا درمان را بهتر تحمل کند(۱۲).ارزیابی بهبودی ارزیابی مرحلهء بهبودی مستلزم یک تعریف دقیق از عملکرد پیش مرضی(پریموربید) همراه با مرحلهء پیش درآمد( پرادرم) میباشد، سطح اسیب وارده، ناتوانی، معلولیت، بعنوان تابعی تاثیر پذیر از متغیرهای مختلف میباشد. اولین قدم در ارزیابی بهبودی تعیین در حد امکان دقیق سطح عملکرد پیش مرضی بیمار و میزان صدمه شناختی و خلقی واده بر بیمار میباشد، البته نباید یک مرز مشخص سطح عملکرد پیش مرضی را از سطح عملکرد هنگام بهبودی جدا سازد. عدم ارتقاء اجتماعی اکثرا پیش زمینه ای بر آغاز نشانه های پسیکوز در بیماری که بعدآ دچار اسکیزوفرنی میشود ایجاد میکند. نمودار شماره ۲ نشان دهنده این امر میباشد که چگونه عملکرد بیمار از مرحله، پیش مرضی تا بروز پسیکوز حاد و بهبودی تغییر میکند( ۹). اطلاعات موثق در مورد عملکرد پیش مرضی (پری موربید) باید اخذ شود، بعضی از اختلالات روانی که در دوران بلوغ بروز میکنند میتوانند ریشه در مخدوش شدن عملکرد بیمار در دوران کودکی داشته باشند. در مجموع سطح بهبودی از مرحلهء حاد حمله پسیکوز تبعیت میکند، این امر که مدت ودرجه صدمهء وارده بحساب اید مهم میباشد و تا حد امکان باید درجه ناتوانی و معلولیت بیمار براورد شود. نمودار شماره ۳ نمایان گر این امر میباشد که چگونه عوامل مختلف ممکن است در طول بهبودی بر عملکرد شخص در ۳ سطح تأثیر گذارد: اسیب دیدگی، ناتوانی معلولیت بر طبق این تقسیم بندی درمان دارویی بیشترین اثر را بر رفع اسیب وارده دارد و عوامل اجتماعی روانی بیشترین اثر را بر روی مرحلهء ناتوانی ومعلولیت دارند (۱۴). _

تسهیل نقش بیمار: نقش بیمار در بهبودی تا آنجا که ممکن است باید فعال شود که این امر باید با توجه به مرحلهء بیماری، وضعیت ونیز شخصیت بیمار باشد و باید با تشریک مساعی خانواده و زیر نظر پزشک انجام شود(۱۵).

مرحلهء اولیه بهبودی بهبودی: در مرحلهء اولیه آن باید بر سازش و هماهنگی بیمار با مشکل پیش آمده و جلوگیری از استرسهایی که بیمار تحت فشار آنها میباشند و نیز بر نمایان ساختن پیشرفت بهبودی متمرکز شود و بیمار در این مرحله باید دید واقع بینانه ایی نسبت به آینده پیدا نماید، در مواردی که بیمار توانایی باز گشت به فعالیتهای قبل از بیماری خود را دارد باید توانایهای حرفه ای و تخصصی وی احیاء شود این امر هنگامیکه سد مالی در جلوی پیشبرد بهبودی قرار دارد مهم میباشد(۵).

بهبودی و گسترهء جامعه: مرحله بهبودی به اجزاء محیط حساس میباشد، بنابر این محیط ممکن است در تاثیر گذاشتن بر بیماران مختلف مشکل آفرین باشد، عوامل قوی اما غیر قابل انکار مانند فضای سیاسی یا اجتماعی از جمله در مورد جوانان بیکار میتوانند بر بهبودی در اسکیزوفرنی تاثیر گذار باشند، عامل اجتماعی میتواند یک تاثیر مستقیم اعمال کرده یا اینکه بطور غیر مستقیم روند بهبودی را تحت تاثیر قرار دهند و بیمار و خانواده او بعنوان زیر مجموعه ای از اجتماع هر دو تاثیر پذیر از محیط میباشند (۲۱).

مرحله دیر هنگام بهبودی و برخورد با آن : مرحله دیر هنگام بهبودی شامل دوره ۱۲ ماهه و بیشتر پس از اولین حملهء پسیکوز میباشد، اکثر بیمارانی که اولین حمله را تجربه میکنند در مرحلهء حاد آن بهبود میابند، یک بررسی اینده نگر از ۱۱۸ نفر که اولین حملهء پسیکوز را تجربه میکردند نشان داد که ۸۷٪ آنها به درمان انتیپسیکوتیک در این ۱۲ ماه پاسخ دادند، که زمان متوسط جواب به درمان در این بررسی ۹ هفته بوده است (۱۰). با این وجود براورد میشود که بیش از ۷۰٪ بیماران بخصوص آنانیکه باپسیکوز بدون تغییرات خلقی بوده اند پس از ۳۲ سال عود مجدد خواهند داشت و ۵۰٪ آنها ۱۰ ماه پس از توقف درمان عود خواهند داشت. (۶). کورین تخمین زد که اکثر بیمارانی که بیماریشان در اولین اپیزود اسکیزوفرنی فروکش میکند چهار سال بعد عود خواهند داشت.(۱۰).

مشخصات
  • جنسیت مرد
  • وابسته به کلینیک
  • تجارب / مهارت ها
  • دانشگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران
  • رشته تحصیلی پزشکی عمومی
  • گواهینامه ها
  • پست های مدیریتی
  • مقطع تحصیلی دکترا
  • کلمات کلیدی دکتر شهاب الدین داپویه روانپزشک، دکتر شهاب الدین داپویه روانشناس، دکتر شهاب الدین داپویه مشاور، دکتر شهاب الدین داپویه روان درمانگر، دکتر شهاب الدین داپویه متخصص اعصاب و روان
تخصص ها
  • روانپزشکی
تصویر
دکتر شهاب الدین داپویه
روانپزشک
(21)

E-Teb.com © Copyright 2016 روانشناس یا روانپزشک. تمامی حقوق محفوظ است.

دکتر - مشاوره خانواده - پزشک - مشاوره آنلاین - شماره دکتر