فائزه دهقان هستم، فارغ التحصیل کار درمانی در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال ۱۳۸۸، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “بررسی تاثیر استفاده از تمرینات ادراکی-حرکتی بر میزان اختلالات رفتاری کودکان ۵ تا ۸ ساله در تهران ADHD با اختلال نقص توجه و بیش فعالی” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی ارشد در رشته کار درمانی گرایش روان

عنوان:

بررسی تاثیر استفاده از تمرینات ادراکی- حرکتی بر میزان اختلالات رفتاری کودکان ۵ تا ۸ ساله در تهران ADHD با اختلال نقص توجه و بیش فعالی

نگارنده:

فائزه دهقان

اساتید مشاور:

دکتر نسرین امیری

ابراهیم پیشیاره

پاییز ۱۳۸۸

فهرست مطالب

عنوان

فصل اول: کلیات تحقیق

مقدمه

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

مهارت های ادراکی – حرکتی

بیان مسئله

اهمیت و ضرورت

بررسی متون

اهداف پژوهش

سئوالات و فرضیه ها

بیان واژگان کلیدی

مهارت های ادراکی حرکتی

اختلال رفتاری

اختلال نقص توجه – بیش فعالی

فصل دوم – پیشینه تحقیق

مقدمه

اختلال نقص توجه و بیش فعالی

تعریف

پایه های رفتاری علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی

ADHD از دیدگاه رشدی

علایم ADHD

زیر دسته های اختلال نقص توجه – بیش فعالی/ تکانشگری

دلیل شناسی

پایه های نوروبیولوژیک

پایه های ژنتیکی ADHD

عوامل تکاملی

عوامل اجتماعی

تجارب سال های اولیه کودکی

عوامل رفتاری خانوادگی

همبودی

اختلالات رفتاری ایذایی (اختلال نافرمانی مقابله ای و اختلال سلوک)

اختلالات اضطرابی

اختلال وسواسی جبری

اختلالات تیک ( شامل اختلال توره)

اختلالات خلقی (افسردگی و دو قطبی)

اختلال هماهنگی رشدی

اختلالات یادگیری

اختلالات طیف اوتیستیک

اختلالات عصب شناختی

آلرژی

اختلال خواب

انواع روش های درمانی

درمان دارویی

درمان های غیر دارویی

کاردرمانی

ارزیابی های کاردرمانی در ADHD

ارزیابی های کار درمانی در ADHD

روند ارجاع

مصاحبه

ارزشیابی با آزمون های استاندارد نشده

ارزیابی با برخی آزمونهای استاندارد شده

گزارش ارزیابی

رویکرد ها

اصول و تکنیک ها

رشد حرکتی

مدل های نظری رشد حرکتی

نظریه های رشد

نظریه های رشد و یادگیری حرکتی

یادگیری حرکتی

نظریه های یادگیری حرکتی

نظریه حلقه بسته

نظریه طرحواره

نظریه سیستم های پوریا

اصول یادگیری حرکتی

سطوح یادگیری انواع کار

تمرین

بازخورد

تاملی بر نظریه های یادگیری حرکتی

وضوح

سادگی

عمومیت

دسترسی

اهمیت

مهارت های ادراکی – حرکتی

اجزای ادراکی – حرکتی

آموزش ادراکی- حرکتی

مروری بر مطالعات پیشین

فصل سوم – روش شناسی

مقدمه

نوع پژوهش

جامعه ی مورد بررسی

معیارهای انتخاب افراد شرکت کننده

روش نمونه گیری و حجم نمونه

مکان و زمان انجام پژوهش

جدول متغییر ها و نحوه سنجش آن ها

ابزار جمع آوری داده ها

نحوه اجرا و روش جمع آوری داده ها

نحوه تدوین پروتکل درمانی

روش جمع آوری داده ها

روش تجزیه و تحلیل داده ها

ملاحظات اخلاقی

فصل چهارم – تجزیه و تحلیل آماری

مقدمه

نتایج آماری

برآورد پایایی برای دو آزمون

فصل پنجم – بحث و نتیجه گیری

مقدمه

جمع بندی یافته های تحقیق و بحث و تفسیر پیرامون نتایج بدست آمده

در ادامه به پاسخگویی به سئوالات مطالعه حاضر می پردازیم

سئوال اول: آیا ارائه مهارتهای ادراکی حرکتی بر روی میزان اضطراب – افسردگی در کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی تاثیر دارد؟

سؤال شماره ۲: آیا ارائه مهارت های ادراکی حرکتی بر روی میزان مشکلات اجتماعی در کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی تاثیر دارد؟

سؤال شماره ۳ آیا ارائه مهارتهای ادراکی حرکتی بر روی میزان مشکلات توجه در کودکان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تاثیر دارد؟

سؤال شماره ۴: آیا ارائه مهارتهای ادراکی- حرکتی بر روی میزان مشکلات پرخاشگری در کودکان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تاثیر دارد؟

سؤال شماره ها آیا ارائه مهارتهای ادراکی حرکتی بر روی مشکلات دیگر شب ادراری و … در کودکان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تاثیر دارد؟

سؤال شماره ۶ آیا ارائه مهارتهای ادراکی- حرکتی بر روی نمره کلی مشکلات رفتاری در کودکان با اختلال نقص توجه بیش فعالی تاثیر دارد؟

کاربرد بالینی

محدودیت های پژوهش

پیشنهادات

منابع فارسی

منابع خارجی

ضمایم

چکیده:

مقدمه: اختلالات نقص توجه و بیش فعالی با رفتارهای کم توجهی، پر تحرکی و تکانشگری شناخته می شود.

هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر استفاده از مهارتهای ادرکی- حرکتی بر اختلالات رفتاری کودکان ۵ تا ۸ ساله مبتلا به ADHD بوده است. روش: این پژوهش از نوع شبه تجربی می باشد به این منظور تعداد ۲۶ کودک ۵ تا ۸ ساله ی ADHD، مراجعه کننده به سه مرکز کاردرمانی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه کانرز والدین ( ۴۸-CPRS )، سیاهه رفتاری کودکان ( CBCL) و آزمون کفایت حرکتی برونیکسز – او زر تکی بوده است. کودکان گروه مداخله کار درمانی ( تمرینات ادراکیحرکتی) علاوه بر دارو درمانی مداخله کار درمانی بر مبنای تمرینات ادراکی حرکتی در یافت نمودند. گروه کنترل تنها از دارو درمانی استفاده میکردند. پس از اجرای مداخله که مجموعا ۶ هفته به طول انجامید از مادران گروه مداخله و گروه کنترل خواسته شد مجددا پرسشنامه ی CBCLرا تکمیل کنند و آزمون مقیاس حرکتی کودکان برونیکز اوزرتسکی برای کودکان اجرا شد

یافته ها: تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از کنترل متغیر تصادفی ( ۰۰۱/۰≥p ) در تمام متغیر ها از لحاظ آماری معنادار است و مداخله شناختی در مرحله پس آزمون گروه آزمایش مؤثر بوده است.

بحث: نتایج نشان داد که برنامه دینداری – حرکتی بر روی اختلال رفتاری ای کودکان از مشکلات اجتماعی

توجه، اضطراب و پرخاشگری، تأثیر مثبت داشت.

واژگان کلیدی: اختلال نقص توجه بیش فعالی، تمرینات ادراکی حرکتی، اختلالات رفتاری

مقدمه:

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات مزمن است که کودکان در سن مدرسه را متاثر می کند. میزان شیوع این اختلال بنا به آمارها ۴ تا ۸ کودکان است (سادوک ۲۰۰۳).

اختلال نقص توجه بیش فعالی با علامت های رفتاری کم توجهی (نظیر ناتوانی در پرداختن به جزییات، بیزاری از انجام فعالیت هایی که نیاز به تمرکز ذهنی دارند، فراموشکاری و گم کردن وسایل ) پر تحرکی و رفتارهای تکانهای نظیر پر تحرکی و رفتارهای تکانهای (نظیر پر تحرکی و دویدن و بالا پریدن در موقعیت های نا متناسب، ناتوانی در تحمل نوبت ناتوانی در نشستن روی صندلی و انجام کار های ناگهانی و بدون عاقبت اندیشی» شناخته می شود که بسته به این که کدام یک از علامت های فوق، نمود بیشتری داشته باشد، این اختلال به سه فرم دسته بندی می کنند که شامل نوع بیش فعالی تکانشی بدون نقص توجه، نوع کم توجهی بدون تکانشگری و نوع ترکیبی می باشد(سادوک ۲۰۰۵).

علایم ADHD تمام حیطه های زندگی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. کودکان ADHD عملکرد ضعیفی را در محیط های آموزشی دارند زیرا نحمل یکجا نشستن و توجه کردن ممتد را ندارند، اغلب در فعالیت های ورزشی به علت نقص تمرکز و هماهنگی شان کمتر مشارکت دارند. بعلاوه بخاطر تکانشگری، شلوغ کاری و تمایل به نادیده گرفتن قوانین اجتماعی و عرف های زیر بنای نظامهای اجتماعی، همسالان شان آنها را پس می زنند ( دونالد و همکاران ۲۰۰۶).

وجود نقص در مهارت های ادراکی حرکتی در کودکان ADHD و همچنین ارتباط اختلالات رفتاری این کودکان و مهارت های حرکتی در مقالات زیادی مورد توجه قرار گرفته است. نقص توانایی های حرکتی در کودکان باعث افت کیفیت مشارکت کودکان در حیطه های بازی، تکالیف مدرسه و کار های روزمره میشود. کودکان دارای مشکلات حرکی بنظر می رسد که خطر پذیری بالاتری برای ابتلا به مشکلات در زمینه های رفتاری و تحصیلی دارند ( احدی و همکاران) لذا بنظر می رسد برای ایجاد مدلی کامل جهت بهبود اختلالات رفتاری کودکان ADHD ارزیابی های حرکتی و مداخلاتی برای بهبود مهارت های حرکتی در نظر گرفته شود

مهارتهای ادراکی – حرکتی

درگ به معنی دانستن با تفسیر اطلاعات است. در ک، فرآیند ساز ماندهی اطلاعات وارده با اطلاعات دسته بندی شده است ، که به پاسخ تعدیل شده منجر می شود. ممکن است رشد ادراکی حرکتی بعنوان مهارت رشد یافته موفق و توانایی عملکردی با استفاده از درون داد حسی، یکپارچگی حسی، بیان حرکتی ، و بازخورد توصیف شود(۴)شریل (۲۰۰۴) آموزش ادراکی – حرکتی را بعنوان دستورالعمل قاعده مند با یک روش بر پایه استفاده از فرآیند یکپارچه شده حس و ادراک و حرکت به منظور ارتقاء عوامل تعیین کننده پایه های مهارتهای حرکتی، تعریف کرد. بسیاری از این عوامل تعیین کننده بنیادین شامل عملکرد های شناختی مانند حافظه، توجه، آگاهی، است. (گالاهو همکاران ۲۰۰۶).

بیان مسئله

وجود مشکلات حرکتی در کودکان ADHD در مقالات متعددی مورد بحث قرار گرفته است. وجود ارتباط بین کیفیت حرکات و علایم ADHD در مطالعه تینگ (۲۰۰۴) مورد بررسی قرار گرفت . زمانی که توانایی حرکتی این کودکان با آزمون عملکردهای حرکتی برونیکسز اورتسکی ارزیابی شد تفاوت معنی داری بین کودکان ADHD و کودکان سالم وجود داشت. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که توجه، کنترل تکانه، و نمره ارزیابی رفتاری والدینی سه مورد از بهترین شاخصه های پیشگویی کننده ی مهارت های حرکتی درشت در کودکان ADHD است. همچنین توجه و کنترل تکانه دو شاخصه پیشگویی کننده مهارت های حرکتی ظریف هستند. بهر حال حقیقت این است که “سطح فعالیت ” شاخص پیشگویی کننده اجرای حرکات درشت در کودکان ADHD است اما برای حرکات ظریف مصداق ندارد. مطلب فوق الذکر حاکی از این است که پروسه های رفتاری متفاوتی در عملکرد حرکات ظریف و درشت درگیر هستند(تینگ و همکاران ۲۰۰۴)بنظر می رسد که نقص توجه مربوط به ایجاد مشکلات در کیفیت حرکات در ADHD ٹائیر بیشتری دارد. پینچر و همکارانش (۲۰۰۳) کیفیت حرکات را در زیر دسته های ADHD مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در این مطالعه ( ۱۵۰=N و میانگین سنی ۱/ ۱۰ و ۴ / ۱=SD و دامنه سنی ۸ / ۷ تا ۱۱/۱۲) با استفاده از نسخه استرالیایی نمره دهی رفتار ناهنجار ، آزمون امتیاز دهی والدینی کانرز ، تست هوش غیر کلامی وکسلر و ارزیابی حرکتی برای کودکان (MABC) و پوردو پگ برد (PBP ارزیابی شدند. در نهایت کودکان ADHD سه گروه تعیین شدند : ۵۰=ADHD PI و ۱۶ = ADHD HI و ۵۰ = C- ADHD . گروه کنترل شامل ۳۶ کودک سالم ( میانگین سنی- ۴ / ۱۰ و دامنه سنی ۸/۷ تا ۱۱/۱۲) بود. آنالیز ابتدایی نتایج شامل یک مقایسه بین زیر دسته های ADHD و گروه کنترل بود. با در نظر گرفتن امتیاز کلی MABC گروههای ADHD PI و ADHD – C بطور معنی داری با گروه کنترل تفاوت داشتند. نتایج حاصله نشان می دهد که زیر دسته هایی از ADHD که شامل عدم توجه هستند ممکن است آن زیر دسته های مورد نظری باشند که بیشتر توسط عملکرد ضعیف حرکتی متاثر شده اند. در حالی که گروه ADHD HI تفاوتی با گروه کنترل نداشتند، مهارت کار با توپ نیز در گروههای ADHD PI و ADHD- C  در مقایسه با گروه کنترل دچار نقص بود اما باز هم در گروه ADHD HI تفاوتی نسبت به گروه کنترل وجود نداشت، در مهارت های ظریف نیز در گروههای کنترل تفاوت بین گروه ADHD PI و ADHD – C و گروه کنترل وجود داشت . این نتایج در هر دو آزمون MABC و بوردو پگ برد مشابه بودند، در این مطالعه حالت وجود هم زمان ADHD و DCD با حالت وجود ADHD به تنهایی با استفاده از PBP مقایسه شد. نتایج نشان داد که این مهارتهای ظریف حرکتی ضعیف ناشی از علایم ADHD نیست بلکه بیشتر ناشی از DCD است. در مهارت های تعادلی در این مطالعه در بین گروه های ADHD و کنترل تفاوتی بافته نشد(ع) در حالی که در مطالعه دیگری که عملکردهای اکولوموتور و تعادلی بین گروه کودکان ADHD و سالم مقایسه شده بود تفاوت وجود داشته است (راتون ۲۰۰۵) ( پینچر و همکاران ۲۰۰۳). وجود اختلالات حرکتی بعنوان پیشگویی کننده بروز ADHD مورد بحث است. در مطالعه کروز و همکارانش نتایج زیر حاصل گردید. شرکت کنندگان این مطالعه ۱۴۳ پسر در بازه سنی ۷تا ۱۱ سال بودند. مطالعه در سه مرحله انجام شده بود. مرحله اول ازریابی مشکلات توجه با استفاده از سیاهه رفتاری کودکان (CBCL) که برای حذف کودکان با مشکلات رفتاری از مطالعه بود. در مرحله بعد توسط آزمون حرکتی مستریکت ارزیابی جنبه های کیفی و کمی حرکات انجام شد و در مرحله آخر در ۱۶ ماه بعد مصاحبه روانپزشکی انجام شد. نتایج نشان داد که جنبه های کیفی حرکت (حرکات مرتبط، هماهنگی، ثبات ) بر خلاف جنبه های کمی حرکت تعادل استاتیک و داینامیک، مهارت کار با توپ، چابکی حرکات دست، دیادو کو کتزیا می تواند پیشگویی کننده ADHD باشند (کروز و همکاران ۲۰۰۲). میزان همبودی اختلال DCD و ADHD  ۵۰ % یافت شده است ( بارلی ۱۹۹۰) جستجو در مورد همراهی این دو اختلال به سبب شناسی مشترک بین آنها اشاره می کند. نتایج مطالعات حاکی از وجه اشتراک عناصر ژنتیکی بین اغلب زیر دسته های ADHD و DCD است. نوع DCD حرکات ظریف و نوع ADHD – بی توجهی ارتباط قوی را در مقیاس تشخیصی DSMIV- TR دارند. (مارتین ۲۰۰۶)به هم بودی DCD و ADHD در مطالعات متعددی اشاره شده است. از آن جمله در مطالعه فیلر و همکارانش (۲۰۰۸) روی ۴۸۳ کودک ADHD و ۲۶۹ کودک در گروه کنترل ارزیابی مهارت های حرکتی با پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و مقیاس ارزیابی حرکتی گروننگر توسط معلمین انجام شد، والدین و معلمین مشکلات هماهنگی حرکتی را در ۳۳% کودکان ADHD گزارش کردند. در این مطالعه نیز معلوم شد که مشکلات هماهنگی حرکتی بیشتر با عدم توجه مرتبط بوده است تا تکانشگری و بیش فعالی در دوران نوجوانی بر اساس گزارش والدین مشکلات حرکتی ادامه یافته است اما بر اساس گزارش معلمین شیوع کمتری دارد. پسران و دختران ADHD بصورت برابر متاثر شده اند اما عملکرد حرکتی در گروه کنترل در دختران بهتر از پسران بوده است (فیلر و همکاران ۲۰۰۸) مهارت های ادراکی حرکتی بطور خاص به ندرت در ADHD مورد بررسی قرار گرفته است.یاچمن و همکارانش (۲۰۰۶) مطالعه ای را انجام دادند که در آن هدفشان مقایسه مهارت های حرکتی ظریف و درشت، بینایی حرکتی، و عملکرد حرکتی دهانی بین کودکان ADHD و سالم بود. نتایج نشان داد که گروه ADHD بصورت معنی داری در تمام موارد پایین تر از گروه کنترل بود. بعلاوه امتیازات ارزیابی های مهارت های ادراکی حرکتی با امتیازات پرسشنامه رفتاری تفص توجه و پیش فعالی کودکان پیش دبستانی ارتباط داشت. همچنین امتیازات حرکات درشت و و عملکرد بینایی حرکتی بصورت معنی داری پیشگویی کننده دسته بندی کودکان در دو گروه ADHD و کنترل است.احدی در مطالعه ای به مقایسه مشکلات رفتاری و پیشرفت تحصیلی کودکان با مشکلات حرکتی و کودکان طبیعی پرداخت. مهارت های حرکتی کودکان بر اساس مقیاس حرکتی لبنکن اوزر نسکی و مشکلات رفتاری با فرم والد پرسشنامه رفتاری کودکان (CBCL) سنجیده شد. نتایج نشان داد که کودکان دچار مشکلات حرکتی نسبت به کودکان طبیعی پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. نتایج همچنین نشان داد که کودکان حرکتی دارای مشکلات کلی، دروتی، بیرونی و اجتماعی ، شکایات جسمانی، عدم توجه و گوشه گیری بیشتری نسبت به کودکان طبیعی دارند. ولی بین دو گروه از نظر اضطراب و افسردگی، مشکلات تفکر و جنسیت و رفتار بزهکارانه و پرخاشگرانه اختلاف معناداری وجود ندارد (احدی و همکاران، ۱۳۸۷). پیک و همکارانش با مطالعه روی دو گروه سنی ۷ سال و ۶ ماهه تا ۱۱ ساله ( ۸۰ دختر و ۸۴ پسر) و ۱۲ تا ۱۵ سال و ۶ ماه ( ۶۴ دختر و ۳۷ پسر دریافتند که درک از خود متاثر از ارزش خود وابسته به سطح توانایی های حرکتی شرکت کنندگان است (پیک و همکاران ۲۰۰۶) اسکومکر و کااوبر (۱۹۹۴) بیان کردند که کودکان با هماهنگی حرکتی ضعیف در زمان انجام فعالیت های فیزیکی بسیار مضطرب تر از همسالانشان هستند.بنظر می رسد کودکان دارای مشکلات حرکتی از موقعیت هایی که مهارت های ضعیف آنها را به نمایش می گذارد، اجتناب می کنند . این بدین معنا است که آنها فرصت های حیاتی توسعه مهارت های فیزیکی و اجتماعی شان را از دست می دهند. (بافررد و همکاران ۱۹۹۶).با توجه به آنچه بیان شد، بنظر می رسد که تمامی کودکان ADHD مراجعه کننده به کلنیک – های درمانی باید بر اساس آزمون های ارزیابی کننده مهارت های حرکتی غربالگری شوند. بر اساس مطالعه گبلبرگ و کادسجو (۲۰۰۳) بنظر می رسد روانپزشکان که علی رغم شواهد تا حدودی نسبت به همراهی DCD و ADHD بی توجه اند. این متخصصین به ندرت ارزیابی های جامع جسمی را انجام می دهند و در نتیجه خطر عدم تشخیص اختلالات جسمی و رشدی نظیر DCD را بالا می رود . بنابراین این ارزیابی ها باید توسط کاردرمانگران انجام شود. (کیربی ۲۰۰۶).

اهمیت و ضرورت

درمان و تشخیص دقیق و مدیریت موفق کودکان ADHD نیازمند بسته درمانی است که توسط تیم پزشکی، روان شناسی، آموزشی و توانبخشی تدوین می گردد. کاردرمانگران می توانند مشارکت ممتازی در ارزیابی، تشخیص، و مداخلات چند محوری داشته باشند. در انگلستان از کار درمانگرانی که با کودکان کار می کردند، ۵/ ۸ %صرفا با کودکان ADHD کار می کنند. ۶۳ % آن ها با این کودکان سرو کار دارند و تنها ۲۷٪ هیچگاه در درمان این کودکان درگیر نشده اند، میزان بالای اشتغال کاردرمانگران در درمان کودکان ADHD بعلت مشکلات آنها در حیطه های مختلف حسی، ادراکی، حرکتی و عملکرد اجرایی است . (چو ۲۰۰۳).کاردرمانگران اغلب برای کودکان ADHD تسهبل سازی مشارکت در فعالیت های معنی دار و شرکت موفق در کارهای مختلف را پیشنهاد می کنند، اما کمبود یک مدل مداخله و ارزیابی جامع نگر وجود دارد (مجله روانپزشکی بریتانیا ۲۰۰۷)

بررسی متون

برنامه های ادراکی- حرکتی در کودکان با اختلالات یادگیری به عنوان یکی از رویکردهای درمانی مورد استفاده قرار گرفته است.اما آموزش و استفاده از این مهارت ها در کودکان ADHD بکار گرفته نشده است. مارجورگ و همکارانش (۲۰۰۴) از حرکات ریتمیک (TE ) در برنامه حرکت درمانی برای این کودکان استفاده کردند، حرکات ریتمیک نوعی حرکت درمانی است. در این مطالعه تاثیر TE روی عملکردهای رفتاری ۵ کودک ADHD بررسی شده است. تاثیرات این درمان بر روی دامنه توجه تمرکز ، ریتم کار و مهارت های مانند هماهنگی چالاکی و رفتار اجتماعی دیده شد.پلاتزر (۱۹۶۷) به بررسی تاثیر یک برنامه مهارت های ادراکی حرکتی به صورت روزانه ۳۰ دقیقه و ۵ روز در هفته بر روی کودکان ۴ و ۵ ساله مهد کودکی با نقص در مهارت های حرکتی درشت و خودپنداره پرداخت. آزمون مهارتهای حرکتی ۶ قسمتی کراتی و خانه گودیناف برای ارزیابی کودکان مورد استفاده قرار گرفته بود. نتایج نشان داد که خودپنداره در گروه مداخله رشد بهتری داشته علی رغم گزارشات متعدد از مداخلات دارویی برای مشکلات توجه، مطالعات کمی برای درمان کودکان با ترکیبی از DCD/ ADHD منتشر شده است. ( واJمبرگ ۲۰۰۷)با توجه به میزان بروز بالای اختلالات اجتماعی، شخصیتی و اختلالات روانپزشکی که ممکن است این کودکان در گذر سال ها بروز دهند، نیاز به ارزیابی ها و درمان های جامع تر برای این کودکان ضروری است. تریسی و ویلیامز ۲۰۰۰)

اهداف پژوهش

با توجه به میزان شیوع اختلالات حرکتی و ارتباط این اختلالات و علایم رفتاری کودکان ADHD اهداف زیر برای این مطالعه بیان می شود.

الف) هدف کلی

بررسی تاثیر استفاده از مهارت های ادراکی – حرکتی بر اختلالات رفتاری کودکان با اختلال

نقص توجه/ بیش فعالی

ب) اهداف اختصاصی

۱٫بررسی استفاده از مهارت های ادراکی- حرکتی بر مشکل نقص توجه در کودکان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در گروه مداخله