فاطمه کارگر زاده هستم، فارغ التحصیل پزشکی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران در سال ۱۳۸۹، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “ارزیابی میران Nasal Tip Projection در بیماران متقاضی عمل جراحی رینوپلاستی مراجعه کننده به کلینیک ENT بیمارستان بوعلی تهران طی سال های ۸۹-۸۸” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه آزاد اسلامی

واحد پزشکی تهران

پایان نامه

جهت دریافت دکترای حرفه ای

موضوع:

ارزیابی میران Nasal Tip Projection در بیماران متقاضی عمل جراحی رینوپلاستی مراجعه کننده به کلینیک ENT بیمارستان بوعلی تهران طی سال های ۸۹-۸۸

استاد راهنما

جناب آقای دکتر هیربد بهنام

نگارش

فاطمه کارگر زاده

سال تحصیلی ۱۳۸۹

فهرست مطالب

عنوان

چکیده فارسی

مقدمه بررسی متون

مواد و روش ها

نتایج

جداول و نمودار ها

بحث و نتیجه گیری

فهرست منابع

چکیده انگلیسی

چکیده:

مقدمه : جراحی رینوپلاستی امروزه یکی از شایعترین اعمال جراحی زیبایی در ایران می باشد که در آن علاوه بر مهارتهای تکنیکی جراح، دارا بودن دانش کامل از وضعیت آناتومیکی ناحیه از اهمیت بسزایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر بر پایه اندازه گیری میزان Nasal tip projection در بیماران متقاضی جراحی رینوپلاستی جهت دستیابی به اطلاعات آناتومیک دقیق در بیماران ایرانی طرح ریزی شده است .

مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع توصیفی- مقطعی میباشد ۱۰۰ نفر از بیماران متقاضی عمل جراحی رینوپلاستی مراجعه کننده به کلینیک ENT بیمارستان بوعلی تهران طی سالهای ۸۹۸۸ مورد بررسی قرار گرفتند. در تمامی بیماران میزان Nasal Tip Projection با استفاده از ۵ روش شامل Goodle ، Crumley & Lancer ، Simons ، Byrd & Hobarو Baum بررسی شد و در نهایت، متوسط میزان Nasal Tip Projection اندازه گیری شده با تمامی روشهای فوق در زنان و مردان مورد مقایسه قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS16 صورت گرفت.

نتایج: میانگین میزان Nasal Tip Projection با استفاده از روش Byrd& Hobar برابر با ۴۵ / ۲۶ میلی متر با انحراف معیار ۴ / ۳ میلی متر، با استفاده از روش Simons برابر با ۰/۸۲ میلی متر با انحراف معیار ۱۵ / ۰ میلی متر، با استفاده از روشCrumley & Lancer برابر با ۱۵ / ۷ میلی متر با انحراف معیار ۲ /۴ میلی متر، با استفاده از متد Goode در بیماران برابر با ۴۵ / ۲۶ میلی متر با انحراف معیار ۴ / ۳ میلی متر و با استفاده از روش Baum برابر با ۹/۲ میلی متر با انحراف معیار ۰/ ۳ بود. نتیجه گیری: با بررسی هرچه دقیق تر پارامترهای أناتومیک و مورفولوژیک بینی خصوصا میزان Nasal tip projection در بیماران ایرانی و توجه به تفاوتهای موجود با سایر نژادها، می توان به نتایج مطلوب تری در جراحی های رینوپلاستی زیبایی و ترمیمی دست یافت.

کلمات کلیدی: رینوپلاستی ، Nasal tip projection.

بیان مسئله:

جراحی رینوپلاستی امروزه یکی از شایعترین اعمال جراحی زیبایی در ایران می باشد که در آن علاوه بر مهارتهای تکنیکی جراح، دارا بودن دانش کامل از وضعیت آناتومیکی ناحیه از اهمیت بسزایی برخوردار است. بر اساس یافته های حاصل از مطالعات پیشین، تفاوتهای أناتومیکی مختلفی میان نژادهای مختلف وجود دارد که داشتن مهارت در جراحی رینوپلاستی در یک نژاد خاص، می تواند منجر به گمراه شدن جراح در مواجهه با بیماران سایر نژادها گردد.تفاوتهایی در پوست، بافت نرم، استخوان و غضروفهای بینی در نژادهای مختلف وجود دارد کهداشتن آگاهی کامل در این زمینه در زمان پیش از جراحی، می تواند در بهبود نتایج جراحی های زیبایی بینی موثر باشد. دلایل عمده ای جهت انجام جراحی های رینوپلاستی در نژاد آسیایی وجود دارد که از آن جمله می توان به اختلالات نوک بینی، کلو ملای کوتاه، پره ای شکل بودن سوراخهای بیئی، پهن بودن قاعده غضروف الار و حاد بودن زاویه نازولیبیال اشاره کرد. پوست و بافت نرم موجود در بیئی اغلب افراد در نژاد آسیایی بصورت ضخیم، سباسه ای و انعطاف ناپذیر می باشد و در این میان، وضعیت أناتومیکی نوک بینی نقش بسیار مهمی را در ساختار ظاهری بینی ایفا می کند. یکی از مواردی که در آناتومی بینی بسیار مورد توجه متخصصین گوش و حلق و بینی می باشد، میزان برجستگی نوک بینی یا Nasal tip projection می باشد. میزان برجستگی نوک بینی مانند دیگر بخشهای بینی در ارتباط با وضعیت آناتومیک سایر قسمتهای صورت مورد ارزیابی قرار می گیرد و متخصصین پس از ارزیابی آن، در مورد میزان تغییر آن در حین جراحی رینوپلاستی تصمیم می گیرند. اندازه گیری میزان Nasal tip projection به روشهای مختلفی از جمله تصویر برداری نیم رخ از بیمار، رادیوگرافی های سفالومتریک و نیز اندازه گیری مستقیم صورت می گیرد. با توجه به اینکه تغییر در میزان Nasal tip projection در اعمال جراحی رینوپلاستی در آسیا و نیز در ایران بسیار شایع می باشد، ارزیابی جزئیات آناتومیک آن در بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا مطالعه حاضر بر پایه اندازه گیری میزان Nasal tip projection در بیماران متقاضی جراحی رینوپلاستی جهت دستیابی به اطلاعات اناتومیک دقیق در بیماران ایرانی طرح ریزی شده است که نتایج حاصل از آن می تواند در هرچه بهتر شدن نتایج جراحی های زیبایی رینوپلاستی و احاطه بیشتر جراحان در این زمینه مؤثر باشد.

آناتومی بینی :

بینی هرمی استخوانی غضروفی است که توسط بافت نرم پوشیده شده است. این بافتها عبارتند از : پوست ، نسج زیر جلدی ، عضلات و اپی تلیوم . براساس تقسیم بندی SHEEN ، بینی بعنوان یک ارگان عمکردی دارای سه قسمت اساسی است. براساس این تقسیم بندی اجزاء بینی عبارتند از :

طاق استخوانی که شامل زوائد فرونتال استخوان ماگزیلا و استخوانهای نازال می باشد.

۲- طاق غضروفی فوقانی که شامل غضروفهای طرفی فوقانی است.

۳- طاق غضروفی تحتانی که شامل پره های بینی ، مدخل وستیبول ، سوراخهای خارجی ، ستونک بینی ( کولوملا) سپتوم غشائی است.

از نگاه دیگر، بینی به دو قسمت خارجی و داخلی تقسیم می شود. ساختمان اسکلتی بینی که بین دو لایه خارجی یعنی پوست، نسج زیر جلدی و عضلات و لایه داخلی که شامل مخاط و اپی تلیوم است، قرار دارد. از یک جفت . استخوان نازال در ۳/ ۱ فوقانی ، دو جفت غضروف اصلی بنامهای غضروفهای جانبی فوقانی ( در ۳/۱ میانی ) و غضروف های جانبی تحتانی که غضروفهای آلار نام دارد ( در ۳ / ۱ تحتانی ) ، به انضمام چند غضروف کوچک ( بنامهای سزاموئید، الارکوچک)، تشکیل شده است. در ضمن در قسمت خارجی بینی پنج جفت عضله کوچک نیز هست که در انسان تحلیل رفته اند و فعالیت های چندانی ندارند. بینی داخلی توسط تیغه میانی ( سپتوم بینی و دو حفره نازل ( که معمولا مساوی اند) تقسیم می شود. هر یک از حفرات بینی دارای یک سوراخ یا دهانه قدامی (Nostril) و یک سوراخ یا دهانه خلفى (Choanae) است. سپتوم بینی متشکل از صفحه عمودی استخوان پرویزنی (ethnoid) در قسمت خلفی فوقانی، غضروف سپتال در قسمت قدامی میانی و استخوان ومر (Vomer) در قسمت خلفی تحتانی است. قسمت قدامی حفره بینی ( نزدیک نوک بینی ) به جای مخاط از پوست پوشیده شده است که ادامه پوست خارجی بینی بوده و دارای غدد سباسه و فولیکول مو است و به آن وستیبول گفته می شود. دیواره جانبی هر یک از حفرات بینی دارای ۴ شاخک turbinate or) (choncha به نامهای تحتانی ، میانی ، فوقانی و فوق فوقانی (Supreme) است. در ضخامت شاخکها صفحه استخوانی نازکی وجود دارد که در شاخک تحتانی بصورت یک استخوان مستقل و مجزاست و در سایر شاخکها بخشی از صفحه عمودی استخوان اتموتید هستند. فضای محدود به هر یک از شاخکها و دیواره جانبی بینی ، عناتوس خوانده می شود. تنها مجرائی که در منثوس تحتانی باز می شود. مجرای بینی، اشکی ( Naso – lacrimal ) است. در مانوس میانی ترشحات سینوسهای ماگزیلاری ، فرونتال و اتمونید قدامی تخلیه می شود. ترشحات سلولهای خلفى اتموند و سینوس اسفنوئید به مناتوس فوقانی تخلیه می شود.خونرسانی بینی توسط هر دو سیستم کاروتید داخلی و خارجی تامین می شود. شریان ماگزیلایداخلی ( شاخه ای از شربان کاروتید خارجی ) از طریق انشعاب انتهایی خود ( شریان اسفتو پالاتین ) خونرسانی قسمت اعظم بخش میانی و خلفی سپتوم و دیواره جانبی بینی را به عهده دارد و به همین دلیل سعی می شود در عملهای بینی کمترین آسیب به بافت زیر جلدی بینی برسد. شریانهای النموئید خلفی و قدامی ، سپتوم و دیواره جانبی بینی را خونرسانی می کنند. خونرسانی ناحیه کوچکی از سپتوم بینی ( درست پشت وستیبول ) توسط هر دو سیستم کاروتید داخلی و خارجی تامین می شود که به آن شبکه کسلباخ می گویند و این ناحیه پرخون و تا حدی سطحی بوده و بیشتر موارد خونریزی قدامی بینی از آنجا منشاء می گیرد عضلات بونی خارجی از عصب فاسیال ( زوج VII) عصب می گیرند و اعصاب حسی پوستی بینی از عصب تری زمینال ( زوج V) تامین می شود. اعصاب بیتی داخلی عبارتند از : ۱- عصب ہوپائی ۲- اعصاب حسی بیٹی داخلی که از شاخه اقتالمیک و ماگزیلری عصب پنجم مغزی تامین می شود بطوریکه عصب افتالمیک شاخه التموئیدال را می دهد که مسئول حس قسمت فوقانی و قدامی دیواره جانبی و دیواره میانی بینی است و عصب ماگزیلاری شاخه اسفنو پالاتین را می دهد که حس قسمت خلفی بیتی را تامین می کند.