مهتاب کیانی هستم، فارغ التحصیل روانشناسی کودکان استثنائی در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی در سال ۱۳۸۸، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “بررسی تطبیقی روش یاددهی-یادگیری و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک بر اساس برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه علامه طباطبایی

دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته ی روانشناسی کودکان استثنائی

موضوع:

بررسی تطبیقی روش یاددهی- یادگیری و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک بر اساس برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان

استاد راهنما:

دکتر فرخنده مفیدی

استاد مشاور:

دکتر سیمین بازرگان

نگارنده:

مهتاب کیانی

پاییز ۱۳۸۸

فهرست مطالب

عنوان

فصل اول – کلیات تحقیق

مقدمه

بیان مسأله

اهمیت و ضرورت تحقیق

سؤال های تحقیق

هدف کلی تحقیق

اهداف جزئی تحقیق

تعریف مفاهیم و واژگان اختصاصی

فصل دوم – ادبیات و پیشینه تحقیق

مقدمه

ضرورت و اهمیت آموزش و پرورش پیش از دبستان

اهداف برنامه های پیش از دبستان در ایران –

اساسنامه ی دوره ی پیش دبستانی

چگونگی آموزش و پرورش پیش از دبستان در آراء و نظریات پیشگامان تعلیم و تربیت

کودک

جان دیوئی

ژان پیاژه

لوسمینویچ ویگوتسکی

جروم اس برونر

گاردنر

آموزش و پرورش پیش از دبستان در چند کشور

آموزش و پریزش پیش دبستانی در سوئاد

آموزش و پرورش پیش دبستانی در آلمان

آموزش و پرورش پیش دبستانی در آمریکا

آموزش و پرورش پیش دبستانی در ایتالیا

آموزش و پرورش پیش دبستانی در کانادا

الگوهای متداول برنامه ی درسی در دوره ی پیش از دبستان

الگوی فروبل

الگوی مونته سوری

الگوی والدورف

الگوی بانک استریت

الگوی های اسکوپ

الگوی اونتاربو

الگوی رجیو امیلیا

برنامه ی درسی و عناصر آن

دیدگاههای برنامه ی درسی

دیدگاه رفتاری

دید گاه موضوعی – دیسپلیتی

دیدگاه اجتماعی

دیدگاه فراینده شناختی

– دیدگاه رشد گرا

دیدگاه انسانگرایانه

دیدگاه ماورای فردی با کل گرایانه

برنامه درسی تلفیقی

ویژگی های برنامه درسی تلفیقی

اهداف برنامه های آموزشی پیش از دبستان

مبانی طرح ریزی برنامه های آموزشی پیش از دبستان

روش های آموزش و پرورش پیش از دبستان در ایران

الف- روش واحد کار یا مرکز رغبت

مروری بر زندگی نامه ی اوید دکرولی – بنیانگذار روش واحد کار

مبانی نظری روش واحد کار با مرکز رغبت

ب – برنامه ریزی چند بعدی

مبانی نظری الگوی برنامه ریزی چند بعدی

مفهوم ارزیابی آموزشی و تحول آن

ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

انواع ارزشیابی پیشرفت تحصیلی با توجه به مقاصد آن ها

انواع ارزشیابی پیشرفت تحصیلی با توجه به زمان و هدف استفاده از آن ها

اصول حاکم بر ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

اهداف ارزشیابی در دوره ی پیش از دبستان

ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی کودکان پیش از دبستان

مشاهدات معلم

الف – واقعه نویسی

. ب – چک لیست

ج – مقیاس های رتبه بندی

۲- نمونه های کار با پورٹ فولیو

۳- آزمون ها

۴- خود ارزیابی کودکان

تحقیقات انجام شده در داخل کشور

تحقیقات انجام شده در خارج از کشور

فصل سوم – روش شناسی تحقیق مقدمه

جامعه ی مورد مطالعه

روش پژوهش

روش جمع آوری اطلاعات

روش تجزیه و تحلیل داده ها

فصل چهارم – تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش

مقدمه

بررسی سوال اول پژوهشی

بررسی سوال دوم پژوهش

بررسی سوال سوم پژوهش

بررسی سوال چهارم پژوهش

بررسی سؤال پنجم پژوهش

بررسی سوال ششم پژوهش

فصل پنجم – بحث و نتیجه گیری

مقدمه

بحث و نتیجه گیری

محدودیت ها

پیشنهادهای کاربردی

پیشنهادهای پژوهشی

فهرست منابع

فهرست منابع فارسی

فهرست منابع انگلیسی

چکیده:

پژوهش حاضر تحت عنوان « بررسی تطبیقی روش یاد دهی – یادگیری و شیوه ای ارزشیابی از پیشرفت کودک بر اساس برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان و انجام شده است تا ضمن معرفی و مقایسه این روش ها، زمینه را برای بالا بردن کیفیت و کارایی برنامه های درسی دوره ی پیش از دبستان مساعد نموده و طراحان و برنامه ریزان آموزش و پرورش کشور را در جهت رفع مشکلات و ارائه روش های مناسب بازی دهد. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی – مقایسه ای و بر پایه ی روش تحلیل محتوا است و اطلاعات مورد نیاز با استخراج از اسناد و مدارک موجود، مشاهده، مصاحبه و امثال آن جمع آوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تجزیه و تحلیل کیفی که شامل سه مرحله ی الف – تلخیص داده ها، ب – عرضه داده ها، ج – نتیجه گیری، است، استفاده شده است. بر اساس یافته های حاصل از مقایسه روش واحد کار و الگوی برنامه ریزی چند بعدی و شیوه های ارزشیابی هر یک، می توان نتیجه گرفت که الگوی برنامه ریزی چند بعدی به سبب داشتن ویژگی های مطلوب کودک محوری، توجه به پرورش کل شخصیت کودک، چند بعدی بودن ( بعد فعالیت های مورد علاقه ی کودکان، پروژه های برگرفته از زندگی کودک، مهارت ها و مضامین بین رشته ای )، توجه به حداکثر مؤلفه های تأثیر گذار در امر یادگیری ( خانواده، جامعه، مراکز آموزشی )، پرورش مهارت های پایه ای یادگیری ( مشاهده، طبقه بندی، اندازه گیری، برقراری ارتباط، استنتاج، جمع آوری، ثبت و تفسیر یافته ها، فرضیه سازی، الگوسازی و کاربرد های آن، آزمایش ) در کودکان، پرورش مهارت های تفکر انتقادی بیان اندیشه، تجزیه و تحلیل، ترکیب، ارزشیابی، کاربرد، خلق اندیشه ) در کودکان، پرورش مهارت ها و مضامین بین رشته ای ( کوشایی، شادی و مهربانی، زبان، حل مسئله، تخیل، پیش بینی، استقلال فردی، شهروندی، زیبایی شناسی در کودکان، بهره گیری از روش پروژه ای، ساخت و تولید دانش توسط خود کودک، توجه به تفاوت های فردی کودکان و سبک های یادگیری متفاوت آن ها، تعمیق یادگیری، انعطاف پذیری، توجه به فرایند دستیابی به پاسخ هر مسأله ( فرایند مداری) ، افزایش خلاقیت و آزادی بیان و تقویت روحیه پرسش گری در کودکان، جاذبه و پویایی فعالیت های کاهش فاصله میان نظر و عمل، توجه به استاندارد های آموزشی، استفاده از روش های چندگانه ارزشیابی ( تنوع ابزارها )، توجه به فرایند ارزشیابی، ارائه بازخوردهای چندگانه و مستند کردن آموخته های کودکان، الگوی مناسب تر و برخوردار از جامعیت لازم در مبانی نظری، روش های یاددهی – یادگیری و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک، برای آموزش کودکان پیش دبستانی و پاسخ گویی به نیازهای آن ها برای حضور در دنیای پیچیده ای در حال تغییر امروزی و پذیرش مسئولیت در قرن بیست و یکم خواهد

کلید واژه ها : روش واحد گار، الگوی برنامه ریزی چند بعدی، ارزشیابی پیشرفت کودک، آموزش و پرورش پیش از دبستان .

مقدمه:

امروزه ضرورت و اهمیت آموزش در دوران اولیه کودکی به حدی محسوس و شایان توجه است که بازتاب آن در کلیه ی بحثها و پژوهشهای علمی و برنامه های آموزشی مراکز پیش دبستانی کاملا هویدا است. اهمیت آموزش در این دوران از دو جنبه مورد توجه است یکی حساسیت و سهولت اثر پذیری کودکان از محیطهای آموزشی و دیگری دوام تأثیرات و عمق یادگیریهای آنان در این دوران است. یعنی بادگیر بهای اولیه زمینه های مناسبی برای کسب تجارب بعدی کودکان فراهم می آورند و آنچه در سنین اولیه و پیش دبستانی آموخته می شود هم پایاداری و دوام بیشتری دارد و هم تخریب و از بین بردن آن مشکل تر است ( مفیدی ، ۱۳۸۱ ، ص ۵).در طی این سالیان شخصیت کودک تکوین یافته و شکل می گیرد. کودک با کنجکاوی نسبت به خود و جهان پیرامونش می آموزد و بر خود می باشد، بدیهی است برنامه ریزی دقیق و ایجاد محیط و بستری مناسب، می تواند استعدادهای او را به شکوفایی برساند. توجه به این سالها می تواند کارائی بهتر دوره دبستان را به همراه داشته باشند. کودکانی که از نظر جسمی، ذهنی، عاطفی، اجتماعی بهتر پرورش یافته اند، پرورش حس کنجکاوی، تفکر مستقل، بروز توانایی ها و استعدادها و تقویت حواس کودکان اصول بنیادین برنامه ریزی آموزشی در قرن جدید را تشکیل می دهند. کودک دنیای امروز، انسانی است پویا که در معرض پیامها و پدیده های اطراف قرار می گیرد. کنجکاوی طبیعی او برای دانستن به همراه کاوشگری خود جوش سبب می شود تا زمینه لازم برای تشخیص و تمیز تدریجی مفاهیم و ایجاد ارتباط متعلقی بین کشفیات و در نتیجه درگ جهان پیرامونش از منظر خویش و پذیرش نقش خود در آن محیط نوین پدیدار گردد. گسترش روز افزون علوم، فن آوری، همراه با رشد ارتباطات و در هم آمیختن این موارد در تمام ابعاد زندگی، لزوم آماده سازی انسان را جهت پاسخگویی به چالش های متفاوت و متنوع امروز و فردا ایجاب می نماید. امروزه ، مهارت در کاربرد علم و یافته های آن در زندگی روزمره ، افق تازه ای را در نظریه های یاددهی – یادگیری روشن نموده و ضرورت پرداختن به آموزش مفاهیم، مهارتها و نگرشهای بنیادی را در دوره کودکی بیش از پیش مطرح می سازد. حفظ کور کورانه مطالب، پادگیری بدون آگاهی و انتخاب و تکرار طوطی وار دیگر قادر به پاسخگویی به نیاز کودک امروز در زندگی نمی باشد. نیازی که نه تنها بر دانش و ادراک کودک تأکید دارد، بلکه به شخصیت و مؤلفه های کیفی در پرورش شخصیت آنها چون مسئولیت پذیری، مشارکت پذیری، توانایی تحمل آرا و افکار دیگران، مسالمت جوبی، خلاقیت و گوشایی اهمیت می دهد . کودک ۵ ساله امروز می خواهد علایق و اندیشه هایش را بیان نماید. محور فعالیت و بازیش را انتخاب کرده و به کشف و خلق در دنیای پر از راز و رمز شگفتی ها بپردازد او نیازمند تشویق و باور است. در برنامه آموزش و پرورش در قرن بیست و یکم تأکید می گردد که آنچه برانگیزاننده شوفی کودک به فراگیری است محتوای مطالبی نیست که به او ارائه می شود، بلکه توانایی و کنشی است که این مطالب به کودک القاء می کند تا با از عهده بر آمدن کاری با حل مسأله ای ذهنی و عملی به عزت و اعتماد به نفس رسیده و در نهایت، توان شروع تلاش های بعدی در وی ایجاد گردد. گاه ممکن است چالش ها در یادگیری، نتایج غیر قابل پیش بینی همچون بأس با شعف را ایجاد نمایند. لذا توجه به واکنش های احساسی کودکان، از جمله ضرورت هایی است که باید در برنامه ریزی کودکان پیش دبستان مد نظر قرار گیرد. مدیران و مربیان مراکز پیش دبستانی، همراه و همگام با والدین کودک که وظیفه خطیر برنامه ریزی آموزشی و پرورشی را بر عهده دارند با پرهیز از روش های سنتی و منسوخ که گاه به دلیل اعمال فعالیت های خسته کننده و کسالت بار موجب سرکوبی امیال و استعداد های کودکان می گردند قادرند با به کار گیری روش ها و برنامه های خلاق، کودک را به پویندگی و بالندگی سوق داده، شوق دانستن ، آموختن و به کار بستن را در او تثبیت نمایند (بازرگان ، ۱۳۷۹ ، ص ۱۶۲).آموزش و پرورش نیز مانند بسیاری از علوم در زندگی، پیوسته در حال تغییر و تحول است، از این رو مسئولان تعیلم و تربیت یک جامعه، به خصوص معلمان و مربیان باید به تحولات سریع تعلیم و تربیت و روشهای تازه تر و پیشرفته تر آگاهی یافته و به آن عمل کنند. هر اندازه که اطلاعات و دانش تازه تری درباره رشد و نمو کودکان به دست می آید، روش کار با کودکان و معیار انتظاراتی که باید از آنان داشت تغییر پیدا می کند. وقتی صحبت از روش آموزش می کنیم منظورمان مجموعه وسایل و راههایی است که رسیدن به هدف معینی را ممکن می سازد. زمانی که هدف روشن و مشخص باشد، انتخاب وسایل و روشهای مناسب برای نیل به آن هدف چندان دشوار نخواهند بود، اما گاه اتفاق می افتد هدف اصلی از نظر دور می ماند و حتی در مواردی دیده شده است که وسیله جان هدف را می گیرد و کوشش ها به نتیجه مطلوب نمی رسد (گروه آموزش قبل از دبستان وزارت آموزش و پرورش ، ۱۳۸۶، ص ۱۴).بنابراین در پژوهش حاضر بر آن شدیم تا ضمن معرفی و مرور روش یاددهی – پادگیری برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک در هر یک، و پرداختن به کم و کیف و در نهایت مقایسه آنها، برنامه ریزان آموزش پیش از دبستان کشور را در جهت برنامه ریزی دقیق و جامع برای این دوره باری رسانیم .

بیان مسأله

امروزه اهمیت و ضرورت آموزش و پرورش پیش از دبستان و به ویژه کیفیت آن بیش از گذشته مورد نظر است، افزایش روزافزون متقاضیان این دوره، نیاز والدین شاغل و نیاز جامعه ضرورت تهیه برنامه های کیفی و غنی را در این دوره نشان می دهد. تحقیقات انجام شده در سالهای اخیر، نشان دهنده تاثیر برنامه های غنی و برنامه ریزی آموزشی و درسی مطلوب برای گروه های سنی مختلف این دوره است مهمتر اینکه نتایج تحقیقات مؤید سرمایه گذاری بیشتر برای آموزش بهتر و برنامه های کیفی به علت کسب موفقیتهای بیشتر کودکان در سالهای تحصیلی بعد از گذرانیدن دوره پیش از دبستان است (کول ، مفیدی ، ۱۳۸۴، ص ۱).نتایج حاصل از نشست کارشناسان نهادهای آموزش و پرورش بیش از دبستان ما، از جمله نشست ۲۰ تیر ماه ۱۳۸۰، در دفتر شورای جهانی وابسته به یونیسف درباره جایگاه سازمانی پیش دبستانی، یکسان سازی ساختار آموزش و پرورش پیش از دبستان، کم بودن منابع و محتوی پیش دبستانی و چگونگی تدریس و بالا بردن کیفیت برنامه های درسی نیز نشان می دهد که در حال حاضر الگوی برنامه ریزی مورد توافق برای تدوین برنامه های آموزش و پرورش پیش از دبستان وجود ندارد و آنچه که انجام می شود بسیار پراکنده و منعکس کننده میل و سلیقه هر یک از مراکز است (حبیبی ، ۱۳۸۶، ص ۲۳).نگاهی گذرا به تغییرات و تحولات آموزش و پرورش پیش از دبستان در طول بیش از نیم قرن گذشته نشانگر آن است که وجهه نظرهای شخصی در این امر بیش از حقایق علمی و عینی مسلم و غیر قابل انگار مؤثر بوده است، تا آنجا که، زمانی آموزش و پرورش پیش دبستانی آن قدر کم اهمیت تلقی می گردد که سرمایه گذاری منحصر به بخش غیر دولتی می شود. طبیعی است که وقتی فعالیت در مرحله آموزش و پرورش محدود به بخش غیر دولتی باشند و از طرف بخش دولتی هم نظارت و ارزشیابی دقیقی اعمال نشود، برنامه ها تحت تأثیر سلیقه ها و نظرات شخصی قرار می گیرد و از خط مشی صحیحی پیروی نمی کند. گاهی می بینیم که در گذشته موضوع گسترش زبان آموزی در مناطق دو زبانه کشورمان به حدی مورد توجه قرار می گیرد که آموزش قبل از دبستان هسته اصلی برنامه آموزش ابتدایی را تشکیل می دهد و دولت در این راه ناگزیر به سرمایه گذاری می شود و زمانی مسأله آن قدر مورد بی توجهی قرار می گیرد که به کلی آموزش قبل از دبستان از حیطه نظارت آموزش و پرورش خارج می گردد. به هر حال در تمام این مراحل روش آموزش در این مرحله حساس از وحدت نظر و هماهنگی لازم برخوردار نبوده است، خواه زمانی که اجرای برنامه ها کاملا به عهده بخش خصوصی بوده است و خواه از سالهای کوتاه و زودگذر ۱۳۵۲ به بعد که برنامه ریزی پیش دبستانی هم یکی از فعالیتهای اساسی و جدی بخش دولتی به حساب آمده است (گروه آموزش قبل از دبستان وزارت آموزش و پرورش ، ۱۳۸۶، صص ۱۱ و ۱۲).عدم وجود متولی خاص برای آموزش و پرورش پیش از دبستان، گستردگی تعداد کودکان تحت پوشش، نبود مواد آموزشی مناسب در حد نیاز و عدم وجود استانداردهای آموزش و به تبع آن روش های آموزشی، مراکز پیش از دبستان را به استفاده از امکانات آموزشی موجود و گاه تامناسب برای کودکان پیش دبستانی سوق داده است ( بازرگان، ۱۳۸۷، ص ۱۴۳).از طرف دیگر مسئولان برنامه های اصلاحی آموزش و پرورش معتقدند که اصلاح کمی و کیفی آموزش و پرورش باید از مقاطع پایین تر تحصیلی آغاز گردد تا بتوان شرایط تحول برای مقاطع بالاتر را مهیا ساخت ، آنان تأکید دارند که بازسازی و اصلاح آموزش و پرورش فرایندی نیست که آن را با اقدامی ضربتی آن هم از رأس و فله هرم آموزشی آغاز کرد، بلکه اقدامات اصلاحی متناسب و سنجیده باید از قاعده هرم آموزشی، یعنی از سطح آموزش قبل از دبستان و آموزش ابتدایی شروع گردد تا بتوان آن را به صورت فرایندی فراگیر و همه جانبه به سطوح بالای آموزشی هدایت کرد. متاسفانه این توصیه کارشناسان در فرهنگ برنامه ریزی کشور ما جایگاه شناخته شده ای ندارد و از آن به عنوان یکی از اصول حاکم بر روند برنامه ریزی جامع آموزش و پرورش ملی بهره گرفته نمی شود ( آقازاده ,۱۳۸۳، ص ۲۲۰) .ارزشیابی از فعالیتهای آموزشی شرایط لازم را برای شفافیت عملکرد و پاسخگویی نظامهای آموزشی فراهم می کند و وسیله ای است که بدون استفاده از آن فعالیتهای آموزشی صرفا” رها کردن تبر در تاریکی” خواهد بود. ارزشیابی کمک می کند نیازهای آموزشی شناسایی شود. بر اساس این نیازها برای نظامهای درسی و آموزشی هدف گذاری شده و برنامه های آموزشی مطلوب تدوین شود و سپس برای تحقق هدفها سازماندهی به عمل آید (عباس بازرگان ، ۱۳۸۶، ص ۲۶)ارزشیابی، محور گمشده برنامه ریزی های آموزشی ناموفق است. در یک برنامه ریزی ناموفق و باری به هر جهت، شاید به طور شانسی و اتفاقی و یا به دلیل ویژگیهای فردی برای تعدادی از فراگیرندگان، یادگیری اتفاق افتاد. معمولا اهداف این گونه برنامه ها کلی و ابزارهای آن ها برای دستیابی به اهداف ضعیف و ناکار است و نیز نقشی برای مربی و فراگیر ساله در نظر گرفته شده است، مخدوش و ناروشن و به دور از فطرت طبیعی آنهاست. به همین جهت . این برنامه باید مورد ارزشیابی و قضاوتی غیر مستند به رفتار و یادگیری فرا گیرنده قرار گیرد. در این گونه برنامه ها محتوای یک کتاب و یا نمایش از فعالیت های از پیش طراحی شده، مورد ارزشیابی قرار می گیرد. اجازه موفقیت در یک کلاس (قبولی) بابک، چند با چندین آزمون و معیار نمره و یا قضاوت هایی چون ضعیف، قوی، متوسط، تیز هوش و کم هوش صادر می شود. این معیارهای غیر مستناد به میزان یادگیری فراگیر تاده است که در ظاهر ضعف های برنامه را پوشش می دهد و در واقع، اتری فراگیر ناسد، والدین، مربیان و جامعه را به گرفتن قبولی پاپکی از قضاوتهای راضی کننده بسیار عالی، عالی، قوی، تیزهوش و یا نا امید کننده ضعیف و ردی را به همراه دارد. این گونه قضاوت ها همچون مهری بر پیشانی کودک می خورد و به طوری که به سختی می تواند در کودکی با بزرگسالی ثابت کند که این قضاوت ها درباره او کلی گویی بوده و پایه و اساسی ندارد و حاصل نشناختن درست او بوده است ( بازرگان ، ۱۳۸۳، ص ۸) . هر گونه تحولی در آموزش و پرورش بدون ارزیابی و گرفتن باز خورد، تاثیری در یادگیری نخواهد گذاشت. شیوه های ارزشیابی ما همچنان سنتی و در تنگنای کمبت (اعداد یک تا بیست و یا هر نام دیگری چون خوب، عالی، متوسط و غیره بافی مانده اند ( بازرگان ، ۱۳۸۷، ص ۱۰).در برخی از برنامه های دوره پیش از دبستان، ارزشیابی از پیشرفت کودک به صورت سلبفه ای و بسیار پراکنده صورت می گیرد و امکان بازبینی و بازخورد نتایج برنامه وجود ندارد.کشور ما در زمینه آموزش در دوران اولیه کودکی در ابتدای راهی طولانی قرار دارد و نیازمند برنامه ریزی دقیق و سنجیده متناسب با وضعیت های موجود و مطلوب و انجام مطالعات و تحقیقات پیرامون شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک، روشها، نام ها و الگو های آموزش و پرورش پیش از دبستان است. در همین راستا پژوهش حاضر نیز به بررسی و مقایسه وجوه اشتراک و افتراق و نقاط قوت و محدودیت روش یاددهی – یادگیری و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک بر اساس الگوی برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در دوره پیش از دبستان می پردازد و تلاش می کند تا ضمن معرفی آنها زمینه را برای بالا بردن کیفیت و کارایی برنامه های درسی دوره پیش از دبستان مساعد نماید و طراحان و برنامه ریزان آموزش و پرورش پیش از دبستان کشور را در جهت رفع مشکلات و ارائه روشهای مناسب یاری دهد .

اهمیت و ضرورت تحقیق

نگرش به دوره پیش از دبستان به منزله دوره ای از آموزش های کودک، که باید همانند سایر مراحل تحصیلی او حاوی برنامه های آموزشی و پرورشی مدونی باشد اهمیت بسیار دارد. اگر چه در کشور ماء آموزش پیش از دبستان هنوز از نظر سطح چندان گسترده نیست، اما به منزله اولین تجربه آموزشی کودک و به سبب تاثیر مهمی که در شکل گیری شخصیت او دارد، باید برنامه های هدف دار و تدوین یافته داشته باشد تا تمام جنبه های رشد و تکامل کودک را در بر گیرد، اگر اوقات کودک در مراکز آموزشی پیش دبستانی صرف کار های غیر هدف دار و پیش بینی نشده گردد و نقطه آغاز و پایان برنامه ها معین نباشد، علاوه بر وارد آمدن آسیب های آموزشی، به جای اینکه کودک را برای آموزش رسمی آماده سازد، ممکن است تصویر نادرستی از مدرسه در ذهن او القاء کند ( کورتیس ، اطهاری، ۱۳۸۰، ص۹).روشها و طرف تدریس به طور مداوم تغییر پیدا می کند، آموزشگاهها و مربیان باید همگام با تغییراتی که در جهت نیازهای جامعه روی می دهد روش کار خود را اصلاح و با تغییر دهند و روش بهتر و موثرتری در پیش گیرند، به هر اندازه که اطلاعات و دانش تازه تری درباره رشد و نمو کودکان به دست می آید، روش کار با کودکان و معیار انتظاراتی که باید از آنان داشت تغییر پیدا می کند ( گروه آموزش پیش از دبستان وزارت آموزش و پرورش ، ۱۳۸۶، ص ۱۴).اهمیت این مساله از آنجا ناشی می شود که یک برنامه آموزش و پرورش مناسب در این دوره، تجاربی محرک برای رشد ذهنی، ژیانی، جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان را فراهم می آورد. اگر این نوع برنامه ها به گونه موثری سازمان داده شوند، می توانند محرومیت ناشی از کمبود های محیط خانه را جبران کنند و کودک را در ساختن مبنایی قوی برای سهولت رشاد بعدی و بارور کردن استعدادهای کاملش یاری کند(کول، مفیدی، ۱۳۸۴، ص ۲۲).

سوالات تحقیق:

١-روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان چیست؟

۲- روش یاددهی – یادگیری الگوی برنامه ریزی چند بعدی در آموزش و پرورش پیش از دبستان چیست؟ ٣- تفاوتها و شباهتهای روش یاددهی – یادگیری الگوی برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان چیست؟

۴- شیوه های ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی کودک در روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان چگونه است؟

۵- شیوه های ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی کودک در الگوی برنامه ریزی چندبعدی در آموزش و پرورش پیش از دبستان چگونه است؟

۶- تفاوتها و شباهنهای شیوه های ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی کودک در الگوی برنامه ریزی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان چیست؟

هدف کلی

بررسی تطبیقی روش باددهی – یادگیری و شیوه های ارزشیابی از پیشرفت کودک بر اساس برنامه اور بڑی چند بعدی و روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان

اهداف جزئی تحقیق

۱-معرفی و شناساندن روش واحد کار در آموزش و پرورش پیش از دبستان

۲- معرفی و شناساندن روش یاددهی – یادگیری برنامه ریزی چند بعدی در آموزش و پرورش پیش از دبستان .

۳- مقایسه روش یاددهی – یادگیری برنامه رتی جنابعادی و روش واحد کار و تحلیل تفاوتها و شباهتهای آنها .