آرزو لشنی هستم، فارغ التحصیل مشاوره گرایش خانواده در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان در سال ۱۳۹۱، پایان نامه ی اینجانب تحت عنوان “تدوین استاندارد سازی بسته ی آموزشی بومی مهارت های ارتباط والدین و جوان در آستانه ی ازدواج بر مبنای آسیب شناسی تعاملی، در والدین و جوانان شهرستان دورود” می باشد که در ادامه بخشی از آن را مطالعه می کنید:

دانشگاه اصفهان

دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته مشاوره گرایش خانواده

عنوان:

تدوین استاندارد سازی بسته ی آموزشی بومی مهارت های ارتباط والدین و جوان در آستانه ی ازدواج بر مبنای آسیب شناسی تعاملی، در والدین و جوانان شهرستان دورود

استاد راهنما:

دکتر عذرا اعتمادی

استاد مشاور:

دکتر سید احمد احمدی

پژوهشگر :

آرزو لشنی

مهر ماه ۱۳۹۱

فهرست مطالب

عنوان

فصل اول: کلیات پژوهش

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت و ارزش پژوهش

اهداف پژوهش

سوالات پژوهش

تعریف اصطلاحات

تعاریف مفهومی

تعاریف عملیاتی

فصل دوم پیشینه ی پژوهش

مقدمه

پیشینه نظری

مراحل تکامل خانواده

ضرورت ارائه مدل بومی چرخه زندگی با تاکید بر مرحله ی خانواده ی دارای جوان در آستانه ی ازدواج

مدل های عملکرد خانواده

مدل مک مستر در باره کار کرد خانواده

مدل فرایند کارکرد خانواده

مدل چند مختصاتی السون

مدل سه محوری تسنگ و مک درموت

مدل برادیوری

مدل بیورز

مدل فرآیند و محتوای خانواده

نظریه های مربوط به آسیب شناسی تعاملی جوانان در ارتباط با والدینشان

نظریه ی شاخت نگر

نظریه بوین

متمایز سازی خود

مثلث ها

رویکردهای تجربه نگر/ انسان گرا

نظریه رفتاری- شناختی

خانواده درمانی تجربه نگر نمادی (وبتاکر)

رویکرد گشتالت درمانی خانواده ( کمپلر)

رویکرد مبتنی بر فرآیند اعتبار یابی انسان (ستیر )

خانواده آشفته و بالنده از نظر ستیر

نظریه ارتباطی

خانواده درمانی تعاملی

درمان بافت نگر

ارتباط انواع ارتباط

ارتباط بین روابط کلامی و غیر کلامی

الگوهای ارتباطی

پیشینه پژوهشی

تحقیقات داخلی

تحقیقات خارجی

فصل سوم روش تحقیق

روش تحقیق

جامعه آماری

روش و طرح نمونه برداری

ابزار گردآوری داده ها

روش تحلیل آماری

فصل چهارم: یافته ها

بخش اول یافته های کیفی

پژوهش یافته های

کمی پژوهش

فصل پنجم:بحث و نتیجه گیری

خلاصه طرح و نتایج پژوهش

بحث و نتیجه گیری

محدودیت های تحقیق

پیشنهادات تحقیق

پیوست ۱: یسته ی آموزشی مهارتهای والد- جوان

پیوست۲: فرم استانداردسازی

پیوست ۳ پرسشنامه آسیب شناسی فرم جوانان

پیوست ۴ پرسشنامه آسیب شناسی فرم والدین

پیوست ۵ پرسشنامه عملکرد خانواده

پیوست ۶ فرم مصاحبه نیمه ساختار یافته با جوانان

پیوست۷ فرم مصاحبه نیمه ساختار یافته با جوانان

منابع و ماخذ

چکیده:

هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی بسته آموزشی مهارتهای ارتباط جوان و والدین پر مبنای آسیب شناسی تعاملی در خانواده های شهر دورود بود. پژوهش حاضر در دو مرحله انجام شده در مرحله ی اول متون نظری و پژوهشی مرتبط با عنوان تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. سپس مصاحبه نیمه ساختاریافته ای با جوانان و والدینشان که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، انجام شد ؛ و مهم ترین آسیب های تعاملی والدین و جوانان استخراج گردید. بر اساس آن پرسشنامه ی آسیب شناسی تعاملی والدین و جوانان تهیه شد، سپس پرسش نامه ها بر روی نمونه ی ۲۷۰ نفری (شامل ۱۵۰  نفر جوانان و ۱۳۰ نفر والدین) که به روش خوشه ای چند مرحله ای در شهر دورود انتخاب شده بودند، اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین آسیب ها عبارت از:| انتظارات نا به جای فرزندان از والدین ، تفاوت در سبک ازدواج، تفاوت در ارزش های فرهنگی ، مذهبی، اجتماعی ، کمیت و کیفیت نادرست ارتباط، عدم در آمیختگی عاطفی، عدم درک انتظارات و خواسته های جوان بود. همچنین نتایج نشان داد که در گروه جوانان، آسیب های عدم درک انتظارات و خواسته های جوان ، تفاوت در سبک زندگی و تفاوت در سبک و معیارهای ازدواج ! و در گروه والدین، آسیب های انتظارات نا به جای فرزندان از والدین، تفاوت در سبک و معیارهای ازدواج و تفاوت در ارزش های فرهنگی ، مذهبی، اجتماعی ؛ با بیشترین میانگین به ترتیب اولویت های اول تا سوم بودند. همچنین نتایج نشان داد در خصوص آسیب های تعاملی، در گروه والدین تفاوت معناداری بین پدران و مادران وجود نداشت. همچنین در گروه جوانان تفاوت معناداری بین دختران و پسرانه وجود نداشت. در پایان با توجه به آسیب های شناسایی شده و پیشینه نظری و پژوهشی تحقیق بسته آموزشی مهارت های ارتباط جوان با والدین تدوین و پس از نظر خواهی از ۵ نفر از اساتید مشاوره خانواده دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان استاندارد سازی شد.

واژگان کلیدی: ایطه والد-جوان، آسیب شناسی تعاملی، بسته ی آموزشی ، مهارت های ارتباطی، استاندارد سازی.

مقدمه:

خانواده کوچکترین واحد اجتماعی و با این حال بزرگترین و تاثیرگذارترین واحد تربیتی به شمار می آید، به گونه ای که این نهاد می تواند منشا تحولات عظیم قردتی ، اجتماعی و رشد ارزش های انسانی در میان اعضای آن باشده متاسفانه امروزه به این نهاد کوچک اجتماعی کمتر بها داده شده و در نتیجه جایگاه ارزشمند این نهاد مقدم در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است. در حال حاضر جوانان تحت تاثیر شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه، در بسیاری از موارد توانایی لازم برای برخورد با مشکلات و چالش ها را نداشته و در معرض بسیاری از آسیب ها و ناهنجاری های رفتاری و اخلاقی قرار می گیرند(رفاهی، ۱۳۸۷).تعارف و اختلاف بین فرزندان و والدین یکی از مشکلاتی است که خانواده ها درگیر آن هستند و این مسئله باعث آسیب رساندن به روابط بین اعضای خانواده شده و مشکلاتی را برای فرزندان و خانواده ها بوجود آورده است. تعارض در خانواده، وضعیتی از تعامل بین اعضا است که شاخصه آن عدم راحتی افراد و همچنین عدم توافق برای کاستن آن ناراحتی است (مونتاگومتری و فیور، ۱۹۸۸؛ به نقل از کریشنان ، ۲۰۰۴). این تعارض، نشانگر حالتی از تنش و جر و بحث است که به عنوان یک قتارزانی نهم (استرسور) با احساسات و هیجان های متقی فرد ارتباط دارد (کاتز، کرامر و گاتمن ، ۱۹۹۲). با توجه به نظریه های خانواده درمانی، تعاملات والدین و جوان را آسیبهای بسیاری نظیر توقعات و انتظارات بیش از حد، عروسازی نادرست، وابستگی و عدم تمایز یافتگی، کمیت و کیفیت روابط سلسله مراتب، توزیع قدرت و نظام ارزشی متفاوت تهدید میکند که هر کدام از آنها میتواند باعث بوجود آمدن مهاجرت و کنگنهای فراوان میان والدین و فرزندان شود (گلادینگ ، ۱۳۸۶، ترجمه بهاری و همکاران) ، داشتن روابط سالم و مثبت بین والد و جوان مانع بروز مشکلات وسیع خانوادگی می شود، ایران اسلامی با برخورداری از فرهنگ و تمدن غنی و چندین هزار ساله خود و با پشتوانه ی مذهب پر بار اسلام نیازمند برنامه ها و ایده های منحصر به فرد خویش است و از آنجا که خانواده ی ایرانی واجد ساختارها و عملکردهای خاص متأثر از این زمینه هاست پرداختن به این مولفه های اختصاصی خانواده ها را پلماتی ارتقاء کیفیت زندگی و رفع مشکلات احتمالی آنان مجهز خواهد ساخت.

بیان مسئله

خانواده به عنوان یک نظام تحولی، باید با تکالیف تحولی با الگو های مشکل آفرینی که لازم است در هر مرحله پر آنها غلبه کرد، مواجه شود. با گذر خانواده از یک مرحله فی زندگی به مرحله ی دیگر، استرس در پیشرفت خانواده در بالاترین سطح قرار می گیرد. در این استرس ها و تغییرات، برای سازگاری موفقیت آمیز، معنا و ساختار جدیدی مورد نیاز است. انتقالها لزوما استرس آور نیستند، ولی برخی از آنها به طرز خاصی مشکل آفرین می شوند، زیرا دیگر مسائل استرس آور خارجی، خود را بر مکانیسم مقابله ای خانواده تحمیل می کنند؛ در واقع هیچ موردی را نمی توان استرس آور تلقی کرد مگر اینکه اعضای خانواده بر این باور باشند که یک موقعیت معین، تقاضا هایی از آن ها دارد که از توان آنها و منابع موجود خارج است (استریت ، ترجله تبریزی و علوی نیا، ۱۳۸۹). همین طور یکی از رویکردهای اساسی برای استفاده از مراحل رشدی در آسیب شناسی خانواده که عمدتا پر کار بالینی بنا نهاده شده است، بیان می کند که آسیب شناسی بصورت تداوم کارکرد سیستم خانواده است و اینکه مرحله ی رشدی به سادگی سیستم را تحت تأثیر قرار داده و موجبات تغییر آن را فراهم می کند (فیشر، به نقل ازهاروی ، ترجمه خدابخش احمدی و همکاران، ۱۳۸۸). آسیب به حالتی بیمارگونه اطلاق می شود که مانع کارکرد بهتچار فرد می گردد، اصطلاح آسیب شناسی پرجسیی کلی برای مطالعه اینگونه حالات است (پور افکاری، ۱۳۷۳). با توجه به حساسیت فوق العاده دوره نوجوانی و جوانی برای شکل گیری هویت فرزند، می تواند به آسیب های گسترده تر نظیر فاصله گرفتن سلیقه ها، ارزش ها و نگرش های والدین و فرزندان جوان، تفاوت در سبک زندگی، کاهش فصل مشترک عاطفی بین آنها، توزیع نامناسب قد رت، انتظارات و خواسته های نا مناسب طرفین انی یکدیگر گردد از اعضای خانواده چون با یکدیگر تعاملات زیادی دارند، ممکن است در بین آنها تعارف ایجاد شود، تعارف ایجاد شده بین اعضای خانواده به وحدت و یگانگی آن لطمه می زند، شدت تعارض موجب بروز نفاق، پرخاشگری ، ستیزه جوبی و سرانجام اضمحلال و زوال خانواده می گردد(دهقانی ، ۱۳۸۰)، کانون خانواده ای که بر اثر تعارق و جدال بین اعضای آن، آشفته است ، محیط اهن روانی و روحی که در خانواده باید وجود داشته باشد را از اعضای آن می گیرد و باعث به وجود آمدن مشکلاتی برای اعضای آن می گردد(مرادی ، ۱۳۸۴). در بعضی از خانواده ها و الدین با استفاده از کنترل باعث پرخاشگری و تعارض در رابطه بین خود و فرزندان می شوند (نوابی نژاد، ۱۳۸۰)، در تعارفی به وجود آمده بین والدین و فرزندان نهی توان به دقت مشخص نمود که در ایجاد آن چه کسی بیشترین تاثیر را داشته است، عدم آگاهی والدین و فرزندان از مهارتهای ارتباطی و همچنین نداشتن مهارت در حل مسائل بین فردی می تواند باعث بروز ناسازگاری و تعارفی شده باشد (ریچارد و داج ، ۱۹۸۲؛ به نقل از موسوی، ۱۳۸۹)انتقال فرزنه آن از دوره کودکی به بزرگسالی برای بسیاری از والدین همراه با فشار روانی است و احتمالا تحریک پذیری آنان را افزایش می دهد. والدین با درجه تحریک پذیری زیاد، در مقابل کنش ها و واکنش های متعارض فرزند خود، ممکن است با رویکرد غیر همدلانه برخورد کنند (سیلور برگ و استینبرگ، ۱۹۹۰).ارتباط فرایندی است که از طریق آن پیام ها صرف نظر از ما هبت وسیله ای که به کار برده می شود، از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا می کند و به این تربیت کنش متقابل امکان پذیر می شود (محسنی، ۱۳۷۹)، در دنیای امروز افراد مهارتهایی را لازم دارند تا بتوانند در قفای مطلوب زندگی با مسائل سازگاری یابند، مهارتهای ارتباطی تواناییهای اختصالی هستند که به افراد کمک میکنند تا در پیامهایی که بصورت نمادین به شخص دیگر می رسانند با کفایت عمل کنند و احساسات مثبت و لذت بخشی در طرف مقابل ایجاد نمایند (کارئی وبرادیواری، ۲۰۰۰). هدف از مهارتهای ارتباطی ، آموزش ارتبان شفاف است تا آن که قواعد و دیدگاه ها به جای آن که مبهم و نامشخص باشد، آشکارا و واضح بیان شود و همچنین سعی می شود تا کیفیت ارتباط اعضای خانواده از طریق سبک های ارتباطی حمایت کننده بهبود یابند(زاراب، ۱۳۸۳: ترجمه خدایاری فرد و عابدینی). نتایج تحقیقات حاکی از اهمیت روابط والد جوان و تاثیر آن بر سلامت روان و کاهش تعارق در خانواده است. داشتن روابط سالم و مثبت بین والد و جوان مانع بروز مشکلات وسیع خانوادگی می شود. نادری ، ۱۳۸۹). پژوهشگران معتقدند که ارتباطات متبت والد-فرزند باعث سلامت روان، سطوح بالای عزت نفسه رضایت زندگی و به طور کلی شادکامی می شود، و در مقابل سطوح پایین علائم پریشانی جسمی، باعث خودکشی و پریشانی عا طقی می شود (هپر و همکاران، ۲۰۰۹).از طرفی خانواده یک نظام تحولی است و معمولا باید با تکالیف تحولی با الگوهای مشکل آفرینی که لازم است در هر مرحله بر آن ها غلبه کرد مواجه شود. چرخه زندگی خانواده از مراحلی می گذرد که عبارتند از:

۱-تجربه اندو زی در خانواده اصلی ۲- استقلال یافتن و آماده شدن برای ترک منزل ۳-نامزدی و عقد ۴- زوجین بدون فرزند خانواده با فرزند کوچک ۶-خانواده با فرزند نوجوان ۷- بیرون کردن فرزندان و سندرم آشیانه ی خالی (گلا دبنگ، ۱۳۸۶، ترجمه بهاری و همکاران).در ایران، جوان تا زمانی که ازدواج نکرده است از نظر جغرافیابی محل زندگی، مالی و حتی فکری و عاطفی با خانواده اصلی زندگی می کند و به آنها وابسته است؛ و در عین حال در تصمیم گیری های مهم زندگی خود مانند تحصیل ، شغل، ازدواج خواستار استقلال و حق انتخاب و اختیار است. از طرفی والدین اغلب به دلیل تفاوت سنی با جوانان ارزش ها، آرمان ها، عقاید و افکار متفاوتی با آنها دارند که این باعث بروز آسیب ها و تعارضات مختلفی بین والدین و جوان می شود، عدم آگاهی به حوزه های تعاملی والدین و فرزند جوان که مستعد بروز تعارف می باشند و نیز فقدان مهارتهای لازم برای حفظ ثرمیم و ارتقای تعاملات درون خانوادگی، باعث پیامدهای منفی بسیاری برای کیفیت رابطه ولی فرزندی در درجه اول و سیستم خانواده در درجه دوم می شود، که این امر ممکن است تا سطوح مختلف اجتماع و جامعه رسوخ پیدا کند،حال با توجه به بالا رفتن سن ازدواج در ایران این مرحله از چرخه زندگی خانوادگی طولانی شده است، که والدین و جوانان را با مشکلات متعددی مواجه کرده است؛ که ضرورت تحقیق برای شناسایی و آسیب شناسی این مشکلات و تعارضات را می در مساند. حال با توجه به تفاوت فرهنگی کشورهای خارجی با ایران توجه به این مرحله از زندگی و بررسی مشکلات این مرحله از چرخه زندگی خانوادگی امری ضروری است. به دلیل گستردگی مهارت های ارتباطی در تعامل های میان فردی، تمرکز بر آموزش آن جنبه از مهارت های ارتباطی که فرد مخاطب اینگونه آموزش های فاقد آن بوده و با دچار ضعف در آن است ، می تواند کارایی دوره ها و با بسته های آموزش مهارتهای ارتباطی را افزایش دهد. برای نیل به این امر، ضر ولری است که ابتدا آن دسته از حوزه های ارتباطی والد- جوان که بیشترین تنش و تعارف را بوجود آورده است، شناسایی شوند و سپس مهارت های ارتباطی متناظر با آن ها گرد آوری شوند. پژوهش های زیادی در جوامع خارج از ایران تابحال اقدام به شناسایی اینگونه آسیب های تعاملی والد- جوان کرده و بسته های مهارت های ارتباطی مختص آن جامعه را نیز ارائه کرده اند، اما این نکته می بایست مد نظر قرار گیرد که فرهنگ های مختلف، ممکن است باعث بروز آسیب های تعاملی متفاوت شده و به تبع آن مهارتهای تعاملی و ارتقا بخش خاص خود را نیز می طلبند. عدم توجه به این مهم ، و استفاده از بسته های مهارتی منتشر شده در جوامع دیگر برای ارتقای روابط تعاملی والدین و جوانان ایرانی که دارای فرهنگایرانی و اسلامی و متفاوت از فرهنگ غربی می باشند، می تواند کارایی این گونه بسته ها را کاهش دهد و در برخی مواقع ، موجب افزایش تعارض هاتی تعاملی نیز گردد که این أمر لزوم استاندارد سازی بسته آموزشی را می رساند.برای حل تعارض های بین جوانان و والدین ابتدا باید به شناخت آنها و و سپس کنترل و مقابله با آنها پرداخت. از طرفی والدین و جوانان به آموزش مهارتهایی برای کاهش آسیب ها در روابط خود و حل تعارفها نیاز دارند. با توجه به فرهنگی بودن این مرحله از چرخه در زندگی خانوادگی و نبود بسته آموزشی مناسب این تحقیق، بر آن است تا پس از شناسایی آسیبهای روابط والدین و جوان، به تدوین و استاندارد سازی بسته آموزش مهارت های ارتباط والدبن و جوان بپردازد ؛ تا در پیشگیری و مواجهه با مشکلات نعاملی والدین و جوان به آنان یاری دهد.

اهمیت و ارزش تحقیق

از آنجا که سهم بزرگی از اوقات روزانه هر فرد در تماس و ارتباط با دیگران میگذرد، کیفیت زندگی هر کس بستگی به نوع ارتباطات او دارد. از آنجا که دستیابی به جامعه سالم، آشکارا در گرو سلامت خانواده و تحقق خانواده سالم مشروط به برخوردار اعضای آن از سلامت روانی و داشتن رابطه های مطلوب با یکدیگر است. از این رو سالم سازی روابط اعضای خانواده، بی گمان اثرات مثبتی را در جامعه بدنبال خواهد داشت. از طرفی در خانواده های ایرانی با توجه به بالا رفتن سن ازدواج در جوانان آنها شدت بیشتری را کنار خانواده ی اصلی خود میگذارند. نادری (۱۳۸۹) اظهار می دارد که نگرش های پذیرنده و دموکراتیک والدین، امکان رشد را به حداکثر می رساند. فرزندان چنین و الدینی، امکان بهتری برای رشد ذهنی، ابتکار و امنیت عاطفی دارند، در حالی که فرزندان والدین طرد کننده و سلطه جو، افرادی متزلزل، پرخاشگر و ستیزه جو هستند. در محیط خانوادگی منسجم ، صهبی و کم تعارف اعضای خانواده برای رسیدن هر پک از افراد به اهداف خود، وی را بار داده و تشویق می نمایند، در حالی که در خانواده های نامنسجم (از هم گسیخته) حرکت افراد به جهت های مختلف، نیروهای آنان را هدر داده و دستیابی به اهداف را مشکل می سازد. فرزندان این خانواده ها که والدین را درگیر مسابل خود می بینند، احساس طرد و تنها بی نموده و به انزوا پناه می برند و در ابن انزوا خود را یار و یاورخوبش دانسته و غرق در خود شیفتگی می گردند؛ عاملی که سبب درون گرایی و گرایش فرد به اعتیاد می شود. پدر و مادرها می توانند به فرزندان خود کمک کنند توانایی های شناختی خود را توسعه دهند. پدر و مادری که فقط محیط مناسب فراهم می آورند ولی با فرزند خویش تعامل فعالانه ای ندارند، فرصت های تجربه کردن فرزندان را به سر حد امکان نشی رسانند. از سوی دیگر، ساختار بسیار رستی هم می تواند موجبات نفرت فرزند از پدر و مادرش را فراهم آورد و باعث شود دستورات آنان را نپذیرد. چنین تربیتی پک تربیت خشک و خشن» خواهد بود (زینسر، ۱۹۸۱) با توجه به اهمیت داشتن شیوه های ارتباطی والدین و فرزندان و چگونگی ارتباطات آنها، آموزش مهارت های ارتباطی والدین و جوان در آستانه ازدواج می تواند نقش مؤثری را در افزایش مهارت های آن ها و کاهش تعارضات داشته باشد.پژوهش های صورت گرفته بر روی جامعه ایرانی و در زمینه شناسای آسیب های ارتباطی والد جوان بسیار پراکنده و جزئی می باشند و این در حالی است که غالب پژوهش های صورت گرفته نیز به تدوین راهکارهای آموزشی و یا درمانی نیانجامیده است، با توجه به اینکه مرحله خانواده با جوان در آستانه تی ازدواج مخصوفی جامعه ایران اسلامی است لذا مدل با الگوی بومی آموزش مهارت های روابط تعاملی والد-جوان می بایست بر اساس آسیب های شناسایی شده در جامعه ایران تدوین گردد تا بتواند کارایی خود را به صورت هر چه بهتر نشان دهد. این تحقیق در صدد است تا با تعبین آسیب های تعاملی والد- نوجوان در بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی، و تسدوین بسته و آموزشی مهارتهای ارتباطی والد – نوجوان متناسب با آسیب های شناسایی شده، نقش موثری در کاهش تعارض و بهبود روابط نوجوانان با والدین ایفا کند.نتایج این تحقیق به مشاوران خانواده پارتی می دهد تا بتوانند به والدینی که در روابطشان با جوانان دچار اختلال شده اند و یا دختران و پسران جوانی که قصد تشکیل خانواده دارند کمک کنند تا با بهره گیری از این بسته آموزشی بتوانند روابط بهتری با یکدیگر برقرار کنند و از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کنند، همچنین این بسته آموزشی می تواند الگوی مناسبی برای دانشجویان مشاوره خانواده جهت انجام خدمات مشاوره ای و آموزشی باشد. از طرفی بافته های این پژوهش میتواند اطلاعاتی در مورد مهارت های ارتباط والد جوان در اختیار مسئولان نهاد هایی چون صدا و سیما و آموزش و پرورش قرار دهد تا بتوانند برنامه های اصولی با محتوای آموزشی در جهت تحکیم مبانی خانواده طراحی کنند و از طریق رسانه های گروهی و آموزش و پرورش و دیگر نهادهای متوالی بهزیستی جامعه آنرا در سطح وسیعی گسترش دهند.

اهداف پژوهش

اهداف اصلی

تعبین آسیب های تعاملی روابط والد جوان، تدوین و استاندارد سازی بسته ی آموزشی درخصوص مهارت های ارتباط والد جوان

اهداف اختصاصی

۱-بررسی کیفی أسبد های تعاملی دختران و پسران در آستانه ی ازدواج با والدینشان

۲- بررسی کیفی آسیب های تعاملی مادران و پدران با جوانان در آستانه ی ازدواجشان

۳- بررسی کھی آسیب های تعاملی دختران و پسران در آستانه کی ازدواج با والدینشان

۴- بررسی کشی آسیب های تعاملی مادران و پدران با جوانان در آستانه ی ازدواجشان

۵- بررسی شدت آسیب های تعاملی دختران و پسران در آستانه کی ازدواج با والدینشان

۶- بررسی شدت آسیب های تعاملی مادران و پدران با جوانان در آستانه ی ازدواجشان

۷-بررسی تفاوت بین دختران و پسران از نظر آسیب های تعاملی با والدین شان

۸-بررسی تفاوت بین پدران و مادران از نظر آسیب های تعاملی با جوانان در آستانه ازدواجشان

۹-تدوین بسته آموزشی مهارت های ارتباط والد جوان در آستانه ی ازدواج

۱۰ – استاندارد سازی بسته ی آموزشی مهارتهای ارتباط والد – جوان در آستانه ی ازدواج

سوال های پژوهش

از نقطه نظر کیفی به آسیب هابی در تعامل دختران و پسران در استانه ی ازدواج با والدینشان وجود دارد؟

از نقطه نظر کیفی چه آسیب هایی در تعمل پدران و مادران و جوان در استانه ازدواجشان وجود دارد؟